امی غمه کس نوخونه برار جون
می ماتمه کس نودونه برار جون
چه فکری می سر مین مو داشتم
بذر امیده می ویسین بکاشتم
از وقتی مه یاده گونن درس بوخون
آدمابو حسابو منطق بودون
هر کی که درس نوخونده بدبختابو
نه خونه نه ماشینو بی رختابو
بشو به فکر درس ببو زای جون
تی درسونه همش به موقع بوخون
عمو امی قلب مین شادی بو
شادی پولو خونه آبادی بو
می همرا گوتم درسکه بوخونم
منطقو جبر و هندسه بودونم
یته ماشین می پره به هاگینم
دوچرخکه براره به هگینم
ماشین هاگینم که لباس بوشوره
می مارکه قدره باید بودونه
می دیل خوانه مردم غمخوار ببوم
ایشونه بی کسی ویسین یار ببوم
اصن امی شهر باید آبادا بی
تمام مردم دلون شادا بی
جای گمج خا بهینم مایکروفر
همزن برقی و موبایلو کولر
خلاصه مو ای درسه که بوخونم
قدر می پره و مارکه بودونم
می مار جونی سختی چقدر بکشی
امی تومون کشه تو جور هکشی
صبحون ویریس امه به چایی بنی
با چه امیدی مدرسه بخسانی
گوتی تی نمره امسالم بیست ببی
قول دنه تی پر تبه چرخ هگیری
چه فکرایی گود می پره بیچاره
ای زاک که درس بخونه ای بهاره
سال دیگه عید چی لباس هگیرم
چوتو برسانم با ای واگیرم
راحت بگوم الان نپوش و نهین
ولی تو درس بوخون بشو ته بهین
بابا نیا بکون که درس نوخونسه
خرج خونه و زندگی بومونسه
تو خا امی مهندسی ببی زاک
روانشناس و دکتری ببی زاک
پسر تو می موسون ایتو راه نشو
تو امی زمونه موسون چاه نشو
بلاخره درسه که تو بوخونی
محاله که گل مین بمونی
تی سروری تی آقایی تی مشتی
بین امره که هفت گروی هشتیم
همون شبون می همره عهد دبستم
که مو خانم به آخرش برسم
جغرافیا علومو جبرو دینی
تاریخ و منطق هندسه و شیمی
پشت سر هم تو بوخون راه به راه
یه کارایی خا بکونم ای برا
به جایی باید برسم ای خدا
کمک بکون که مو بشوم دانشگاه
درس بوخونم آدمی مبه ببوم
کف بزنن مبه بگون قهرمون
اصن خوانم جهانه مو چاکونم
ملت کار و باره مو چاکونم
تی سرکه درد نابنم برار جون
همش گوتم قدر ای روزه بودون
بلاخره بزرگابویم و زاکون
هرته بوشون خوشونه به رفیقون
یته بوشو دنبال کارو صنعت
یته به سمت پولو مالو قدرت
یته بوشو اوس حبیبه کارگاه من
جوشکاری و نقاشی یک در مین
رفیقیم بو که بوشو بیجار کار
سبزی و پامدور و خیار بکار
کدولو و لوبیا سبز و چیتی
خلاصه ای گلیمه از آب ویتی
یته بوشو خرکاری و حمالی
خلاصه هرکه برسه به جایی
منه خره ساده ی کله کونتور
اندی کتاب بوخوندم همچون شتر
هر طوری بو دانشگاه به امتحان
بدام عقب نومونم از ای زاکان
قبولا بوم مهندسی بوخوندم
رادیکالو عدد صحیح بوخوندم
خواری زاری با بی پولی نداری
هر طوری بو صورته سرخ بداریم
هفت هشت سالی مو درس بوخوندم آخر
ای بی صحاب تمنا بو سر آخر
می چشم بازودم برا بد نبین
چندی مهندس دانه ای سرزمین
هرجا نیا کونی همه محصل
راننده ی تاکسی دانیم موکل
تمام دوکونن همه لیسانسن
کفاشیون که ده فوق لیسانسن
کار کوره نای مهندسی کو پسر
تی حالکم خوشه بشو کله خر
زاکون همه خنده کونن کله صاف
این همه درس بوخونده هنده الاف
یه گله گوسفند اگه تو بداشتی
الان تبه بی ام وه بنزی داشتی
نزدیک سی سالگی خدمت بشو
کی خا تا زن بدی روانی ببو
نه پارتی داشتی نه کسی نه کاری
منی بشی حتی تو گاو چرانی
غسال ببوره امی شانسه دانی
برا جونی ده ندانم توانی
فقط اینه دونم برا تو بدون
امی غمه کس نخونه برار جون
وصیتی اگه بخوای اینه جون
تو می موثون تی درسونه خوب نوخون ....
تنها دقت کنید نوع شعر را درست انتخاب نمائید هنگام ارسال اثرتان