سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- نوبت مطب ۴- خویشاوندان بی مقصد ۵- آدم و حوّا ۶- هوای هار ۷- ☄️ به من چه☄️ ۸- آدم ۹- غزل شد هنرم ۱۰- تسلیم حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزيکشنبه 4 آذر 1403 23 جمادى الأولى 1446 Sunday 24 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۵۷ شاعر این شعر را خوانده اند
وحید فرزان مهر (فرزان)،سیده لاله رحیم زاده (آلاله سرخ)،جمیله عجم(بانوی واژه ها)(مدیر)،امیر جلالی( ا م دی )(مدیر)،پرستو پورقربان،نجمه طوسی (تینا)،محمد علی سلیمانی مقدم،میثم دانایی،مجنون ملایری،جعفر جمشیدیان تهرانی،ابوالحسن انصاری (الف رها)،صفیه پاپی(مدیر)،اله یار خادمیان(صادق)،مرتضی اربابی حکم ابادی (مسیح)،شرمینه بهاروند،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،هما تیمورنژاد،حوریه (دلشید) اسماعیل تبار،نیره ناصری،عباسعلی استکی(چشمه)(مدیر)،زهرا ضیایی(روح الغزل)،مصطفی سالاروند(سالار)،سيده فاطمه سيدپور (سپيده)،وحید کاظمی،محمد هادی(سورنا)،یونسی(یونس)،مینو غفوری،منصور شاهنگیان،محسن ملک زاده(رهگذر)،موسی عباسی مقدم،سمیه سلطانی (سایه ی عشق)،زینب نیکخواه پنجکی،سید محسن سیدی،احمد رشیدی مقدم (گمنام)،(کمیل)چناری،عباس زارع میرک آبادی،زهرا حسینی،حسام الدین مهرابی،يدالله عوضپور آصف(مدیر)،عليرضا حكيم(مدیر)،پگاه بنوان،آرمین اسدزاد (الف)،فاطمه توکلی،فریما محبوبی،فریبا غضنفری (آرام)،حسين زرتاب،مهدی صادقی مود،معصومه افراشی،بهاءالدین داودپور تخلص بامداد،علیرضا کاشی پور محمدی،محمد رحیم کاظمی،مریم شجاعی(بشارت )،فاطمه ضیاالدینی،سامی فرهادی،سیده پریسا میرنظامی،صابرخوشبین صفت،فریماه اصفهانیان
نقدها و نظرات
 پنجشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۴ ۱۴:۰۲
تنها دیوانگان آزادگانندهمانگونه که قاصدک دست بر گردن باد می دود بسوی خیال... لخته ای چکید از آسمان روی دستم خورشید را که زخم زد ؟ در پایان شبی که ماه در آغوش برکه مست خوابیده بود همان به که در این طلوع تکراری جهان فرو رود به خاموشی   درود استادبزرگوارم عالی بود
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۱۵:۴۰
درود بزرگواربسیار زیبا و جانانه بود کیفور شدم عاشقان سخاوتمندانند از آنکه هستی شان را به نگاهی ،نفسی صادقانه می بخشند
 دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۱۱:۵۳
درودها بر شما
 پنجشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۴ ۱۳:۵۱
سلام استاد بسیار زیباست! چقدر عالی و تاثیرگذار دکلمه کردید ! دستمریزاد!
 پنجشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۴ ۱۹:۳۵
سلام بر استاد گرانمهرزیبا و دلبرانه سروده اید احسنت
 پنجشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۴ ۲۱:۰۱
سلام ودرود بر جناب جلالی بزرگ....زیبابود برادرم
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۳:۰۹
باسلام جناب جلالی عالی سروده‌اید موفق باشید
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۵:۳۵
سلام گرامیزیبا سرودید . لذت بردم واقعا
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۵:۴۹
درودفر اوان برشمالذت بردم ازتصویرها واز پیامها بازهم می گویم فراوان درود
جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۵:۵۱
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۶:۲۷
سلام و درود بر شما پاینده و بر قرار نویسا و شاد کام باشی
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۷:۲۲
امير عزيز  استاد مهربانم لذت ميبرم از سطر به سطر اشعارت همراه بودن با اشعارت دنياي زبيايي را در جلوي چشمها به تصوير ميكشد مانا باشي عزيز دل
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۷:۳۸
سلام استاد عالی بود زنده گان ناچارانند به دادو ستدو نان و تیغ و سخن
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۸:۲۳
............ ........درودها استاد جلالی زیبااااکلامم چه مقایسه ی زیبااایی مومنان به وعده ی بهشت و حور خود را تسکین میدهد...عاقلان برمدار عقل و براساس ان سازگار باشرایط و محیط...عاشقان سخاوتمندند چون دل و جان و هست و نیستشان را به نگاهی داده اند...شاعران در پی رسالت خویش و زندگان... زنده گان ناچارانند به داد و ستد نان و تیغ و سخن همانگونه که دلوی به اعتماد ریسمان غرق مدام می شود در چاه فقط زنده اند بی هیچ اختیاری از خود ...بی هیچ اندیشه ای ....شبیه دلوی که به ریسمان اعتماد میکند.اعتمادی از سرناچاری و درماندگی، نه به معنای توکل... ودر این میان تنها دیوانگان آزادند... با اجازه ی شما این بند را در ادامه ی بند اول فرض می کنم .و در همان راستا : مومنی که دل به وعده ی بهشت و حور دارد و سختی ها را به این امید تحمل میکند در مقابل دیوانه ای که شاعر او را تنها ازاده ی این ماجرا میداند... الپورت(روانشناس) افراد مذهبی را در دو گروه دسته بندی می کند: دسته ی اول انهایی که مذهب بیرونی و ناپخته دارند و خدارا بخاطر نیازهایشانعبادت میکنند و دسته ی دوم انها که مذهب درونی و پخته دارند .انهایی هستند که خدا را از روی شناخت و شایستگی عبادت می کنند. همین مقایسه را حضرت امیر(ع) خیلی قبلتر انجام داده اند. انجا که میگویند عبادت کنندگان دو گروهند : دسته ای بخاطر ترس از جهنم و یا به امید بهشت عبادت میکنند و دسته ای که خدا را به خاطر زیبااایی و شایستگیش عبادت می کنند. و در شعر شما مومنان طماع را مصداق گروه اول و دیوانگان را مصداق گروه دوم دریافتم...دیوانه نه انگونه که در باور عوام جاریست بلکه به معنای کسی که دو دنیا را مفت نمی خرد وچشمبه هیچکدام ندارد.انگونه که می گوید :خدایا اگر مرا در اتش جهنم بیندازی بازهم فریاد میزنم دوستت دارم... وشاعر می گوید: ان کس که ترا شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خاندان را چه کند دیوانه کنی هردو جهانش بخشی دیوانه ی تو هردو جهانرا چه کند و بند اخر شعر که دعای حضرت موسی (ع)را تدعی می کند:اکنون به خیری از جانب تو محتاجم. و شاعر فروتنانه (به ایمان خود تکیه نمیکند و مغرور نمیشود) طالب تکیه گاهی برای ایمان خمیده ی خود است. استاد بزرگمهرم! نظر نوشتن من پای شعرتان درس پس دادن شاگردی کم استعداد است که میداند ناامیدتان می کند اما شوق گفتن دارد.عفو کنید... ............ ........هدیه به اهالی خوب شعر ناب: عتیقه‌فروشی، در روستایی به منزل رعیتی ساده وارد شد. دید کاسه‌ای نفیس و قدیمی دارد که در گوشه‌ای افتاده و گربه در آن آب می‌خورد. دید اگر قیمت کاسه را بپرسد رعیت ملتفت مطلب میشود و قیمت گرانی بر آن می‌نهد. لذا گفت: عموجان چه گربه قشنگی داری! آیا حاضری آن را به من بفروشی؟ رعیت گفت: چند می‌خری؟ گفت: یک درهم. رعیت گربه را گرفت و به دست عتیقه‌فروش داد و گفت: خیرش را ببینی. عتیقه‌فروش پیش از خروج از خانه با خونسردی گفت: عموجان این گربه ممکن است در راه تشنه‌اش شود بهتر است کاسه آب را هم به من بفروشی. رعیت گفت: امکان ندارد! من با این کاسه تا به حال پنج گربه فروخته‌ام. کاسه ام فروشی نیست! یادمان باشد: “همیشه نباید راه حل خود را بهترین راه حل دانست.”  جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۹:۲۵
تنها دیوانگان را کارت سبز دادیددر نهایت تفکر و شعر حرفی درست را نوشتید و دسته بندی کردید با نهایت زیبایی که من هم بارها به این جماعت حسودیم شده بند بندش را افریدید و بسیار مرا تا سطر آخر جذب کرد نگاه مثبت به قشری که (خط چینند) ممنون از شما در شعرم نظر تان نیست(اخراج نوح) لطفا بخوانید و مثل همیشه برایم بنویسد
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۹:۲۷
درود بر شما جناب جلالی و اندیشه ی والایتان
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۰۹:۳۴
تنها دیوانگان آزادگانندهمانگونه که قاصدک دست بر گردن باد می دود بسوی خیال... درود بزرگوار.. جواز عبوری بسیار هوشمندانه و حکیمانه.. حرکت بر لبه ی تیغ ندارند و رهایِ آسوده اند.. در قبیله ی دیوانگان ، تکیه بر مسندِ رهائی زدن، خوش رسمی ست استاد.. هر بار در صفحه ی آموزنده تون می خونم و درس می گیرم.. زنده باد..
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۱۲:۳۱
درودها بر استاد جلالی بزرگوارسپید زیبایی را رقم زدید از حس و حال کسانی که در روزگار عمر می گذرانند گاه با زمزمه های خود امید پاداش دارند و گاه با دستان خود در معامله بازارهای خویشند . زندگان در رفت و آمد شب روز ، تکرار زندگی خویشند و با هر رفت و آمدی آنان نیز در حرکتند . دست به اتکای کسی می برم که ورای تکرار و خاموشی ها مرا به مکان امن خویش برد و هر روزم را با باورهای او تکرار کنم . و این خدای من از سروده زیبایتان درس می گیریم و همچو شاگردی به پای شما پیش می آییم . ممنون و سپاس
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۱۶:۲۰
عاليييييماه ماه بود مرحبا ..... زه درودهابراين انديشه وقلم تو اناى شما الحق والانصاف يکه تازيد استاد جلالى
 جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۱۷:۱۳
زیبا و قابل تامل بود
جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۱۸:۴۵
ﮐﺠﺎﯾﯽﺗﺎ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻗﯿﻤﯽ ﻗﺎﻣﺖ ﺧﻤﯿﺪﻩ ﺍﯾﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻨﺪ ﮐﺠﺎﯾﯽ ... ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ خيلي با احساس بود واقعا با احساس ،فوق العاده ،عالي پراز ارامش پراز محبت ،خيلي خيلي لذت بردم چقدر صادقانه شاعر بيان کرده احساسات و حقايق رو احسنت ، اي جان خيلي عالي بود  جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۱۹:۵۵
همانگونه که برگی افتاده از شاخه اییا قطره ای چکیده از منقار مرغی عاشقان سخاوتمندانند از آنکه هستی شان را به نگاهی ،نفسی صادقانه می بخشند شاعران توده را رسولانند درود بر استاد جلالی بزرگوار اثری فاخر میهمان سفره ی احساستان بودم ممنونم از شما لذت بردم پاینده و برقرار باشید  جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ ۲۲:۴۵
عرض ادب و احترام بینهایت هنرمندانه بود الخصوص با تشبیهات و استعارات زیبا. لذت بردم از شعر...................احسنت شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴ ۰۹:۳۴
عشق در همه \" وجود \" دارد اما در همه \" حضور \" ندارد....حس حضور عشق نیز در هر کسی ساده نیست و فقط قلب است که معنای حقیقی آن را در می یابد و باید به قلب گوش کرد نه به تقلب ! وقتی در باران، در پناه چتر یکنفر حتی برای یک لحظه آرام میگیری، همراه باش نه فقط برای آنکه لحظاتت خیس نشود! حس زیبای دلگویه هایتان دلنشین وروح نواز است حس تان بارانی و زلال قلمتان به کتابت دل نویسا
 شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴ ۰۹:۴۲
با درودی صمیمانه : اغلب سروده تان را میخوانم ( چندین بار ) و جز تقدیر و تکریمی در سکوت راه دیگری برای بیان اعجاز شمادر خودم نمی یابم ... ساده بگویم : جملات تکراری و کلیشه ای ، شایسته شما ، فکر شما ، زبان و کلام شما و اندیشه و احساس ناب شما نمی باشند... این است که مرا در پایین دست سروده هایتان نمی بینید ، دوست خوب و ادیب و نازنینم ...  شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴ ۱۵:۱۹
استادم، درودها چه تصاویر انسان دوستانه و واقع گرایانه ای در صور سروده تان نمایان است. حقایقی از زندگی و رفتار بشر، که بسیار دلنشین با زبان قلم در ذهن شکل میگیرد .... شعر دلبربایی است،لبریز مفاهیمی تامل برانگیز . سپاس که ناب می سرایید زندگی، دست نوازش خداست....
يکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴ ۰۷:۴۵
درود بر دوست و استاد خوب و بزرگوارم : عزیز دوست داشتنی ام : اینکه در بالا از گفتن کلمات کلیشه ای گفتم نه در سروده شما ، بلکه منظورم جملات تکراری خودم بود که نمی خواستم در مورد شما بکار گیرم جملات کلیشه ای همچون : \" زیبا بود \" ... دلنشین \" بود ...و ... که این ها را شایسته طبع والای شما ندانستم ... وای که چقدر بزرگید و صبور که چیزی به من نگفتید و ما چقدر باید در آینده مواظب حرف ها و نوشته هایمان باشیم که خدای نکرده با اشتباه و سوء برداشت روبه رو نگردیم ... شما را دوست میداشتم و با این کرامت و بزرگواری ، هزاران بار نزد من یکی عزیز تر ، بزرگوار تر و دوستداشتنی تر شدید ... زنده و پاینده باشی دوست فهیم و فرزانه ام ...
 يکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴ ۰۹:۰۷
پر مغز بود...و تفکری سنگین را بر دوش می کشیداحسنت استاد گرامی  يکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴ ۱۲:۳۴
سلام استاد جلالی عزیز بسیار زیبا وخوندنی بود بزرگوار
 يکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴ ۲۲:۱۵
درود بر شما استاد بزرگوار نگاشته ی زیبایی را از دفتر احساستان چندین بار خواندم  دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۰۰:۱۷
درود بر شما  دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۰۵:۱۵
بادرود فراوان به استاد ارجمند جناب آقای جلالیزیبائی سروده واظهار نظر عزیزان بقدری باشکوه است که مرا به حیرت برده وبه قول معروف جائیکه عقاب پر بریزد از پشه لاغری چه خیزد ؟ جز آنکه دعا کنم بجانت هرگز به دلت غمی نریزد دست حق نگهدار
 دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۰۶:۰۸
سلام بر استاد ژرف نگر جناب جلالیپیام زیبا ، ارزشمند و پر محتوای شما را در واژه واژه این سروده قیمتی خواندم و حظ بردم عمیق سرودن هنر بسیار بزرگی است که شما از آن برخوردارید زنده باشید و بسرایید همانگونه که برگی افتاده از شاخه ای یا قطره ای چکیده از منقار مرغی عاشقان سخاوتمندانند از آنکه هستی شان را به نگاهی ،نفسی صادقانه می بخشند شاعران توده را رسولانند
 دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۰۸:۲۵
احسنت استاد گرامیمثل همیشه زیبا و پربار سرودید و پر از مفاهیم ارزشمند... درود بر شما....  دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۱۹:۲۹
سلام استاد بزرگوار... سپید زیبایی بود مثل همیشه همیشه باشید و بسرایید
 دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۲۰:۱۱
سلام و درود جناب جلالی استاد گرانقدرم این عجوزه ی ناسرشت رنگ رنگ را هر کس به طریقی تاب می آورد اما وای به روزی که شاباش کلاه ، چرخ منطق ، از خودبیخودی عشق ، شمع راه ، خواب همیشه و طبل بی عاری نتواند به ادامه ی گذر ناگزیر ترغیب مان کند ... پسِ این قصه ی تکرار چیست ؟ هم اوست که باید راهی بگذارد پیش پایمان ... اگر نه تاب تحمل خویش نیست ... این سبکی روح باید رخنه ای برای جاری شدن بیابد ... اگر نه حباب می شویم و پوچ... دست مریزاد استاد ژرف و با درونمایه ای سنگین سروده اید همانگونه که دلوی به اعتماد ریسمان غرق مدام می شود در چاه چه تصویر بکری در چاه غرق شدن سقوط به توان سقوط! بسیار زیبا سروده ی ارزشمندتان به دلم نشست همیشه باشید و بسرایید
 دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ ۲۳:۳۳
همیشه خوانش شما لحظاتی پرحلاوت میسازد ، عمیییق، زیبا و خاااص سپاس سپاس سپاس
 سه شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴ ۰۳:۱۳
به داد و ستد نان و تيغ و سخن يا شايد نان و تيغ و قلم ژرف سروديد و زيبا همواره باشيد و بسراييد دوست عزيز به مهربانى و آزادى  سه شنبه ۴ اسفند ۱۳۹۴ ۱۹:۵۳
سلام جناب جلالی عزیزمثل همیشه پر از احساس و لذت بخش درود برشما کجایی تا همچون قیمی قامت خمیده ایمانم به تو تکیه کند کجایی ... خدای من
 پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ۰۸:۳۷
درودها به دوست فرهیخته ی بزرگوارمببخشید که بهترش نیافتم: هر بار که به شعری از شما میرسم، پاکم اما با خوندن همون چند واژه ی اول... معتادی شدم که به هروئین رسیده!  پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ۰۸:۵۱
پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ۰۹:۳۲
این با با صدا گوش دادم الحق که لذت بردم
 پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ۰۹:۵۴
درود خالصانه ی مرا پذیرا باشید جناب استادامیر جلالی عزیز سروده های زیبا ودلنشین شما همه ی رنگها وصداها را همراه دارد واین برجستگی کار شماست می آموزیم از چشمه ی معرفتتان پیروزباشید
 پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ۱۳:۳۸
سلام من نیز چون دیگر دوستان از این شعر کیفورشدم و ناخودآگاه به یاد این شعر شاملو افتادم :غافلان همسازند تنها توفان کودکان ناهمگون می زاید ... لحظه هاتان پر موسیقی باد  پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ۱۴:۳۵
سلام و درود برشما شاعر گرامی زیباو دلچسب لذت بردم از خواندن این شعر عالی دستتان درد نکنه شاعر خ
 جمعه ۷ اسفند ۱۳۹۴ ۱۸:۳۸
سلام به به بسیارزیبا : شاعران توده رارسولانند
 شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۴ ۱۳:۵۲
خورشید را که زخم زد ؟خورشید زخمی گرم نمی کند می سوزاند! درود بر جناب جلالی بزرگوار... چون همیشه زیباست چکیده ی قلمتان پایدار باشید
 دوشنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۴ ۰۶:۱۷
درود استاد
 چهارشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۴ ۰۶:۴۷
دوست داشتم و زیبا بود
 جمعه ۱۴ اسفند ۱۳۹۴ ۰۰:۲۳
سلام و درود به جناب جلالی عزیز سپید زیبایی بود . در شبی سرد .... زمستان نگاهم لرزید واژه هایی که درون بغلم بود ، پراکنده شدند سبد خاطره سر خورد و افتاد زمین و تو رفتی و کسی خاطره ی این شب ما را ننوشت . صابر خوشبین صفت 14اسفند1394-اهواز
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||
ارسال پیام خصوصی
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
سید هادی محمدی
نادر امینی (امین) 
شهرام بذلی 
مهدی سمیاری 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
تا همچون قیمی
قامت خمیده ایمانم
به تو تکیه کند
کجایی ...
خدای من...........بسیار عالی وظریف و هوشیارانه بود سپید سراسر سپیدتان استاد جلالی گرامی
کنون این نهال شکسته
با وزش ملایم بادی هم
زریشه بیرون خواهد ...افتاد
اگر تو قیم محکمش نباشی
خدای من