فراموشی

استاد عزیز همیشه از اثارتان لذت بردم دست مریزاد

درود بانو
بسیارزیبا بود آفرین

درود بانو
زیبا بود

درود بر شما خواهر خوبم
کوتاه
زیبا
خواندنی
مرحبا

........... ....‌‌.....
درود بانو نوری عزیز
کوتاه و زیبااااا و دلنشین بود
..........‌.. ..........
هدیه به اهالی خوب شعر ناب:

پیری خردمند در دشتی پوشیده از برف قدم می زد که به زن گریانی رسید.پرسید: چرا گریه میکنی؟ زن گفت:
چون به زندگی ام می اندیشم, به جوانی ام, به زیبایی ای که در آینه می دیدم, و به مردی که دوستش داشتم. خداوند بی رحم است که قدرت حافظه را به انسان بخشیده است. می دانست که من بهار عمرم را به یاد می آورم و می گریم.
خردمند در میان دشت برف آگین ایستاد, به نقطه ای خیره شد و به فکر فرو رفت.زن از گریستن دست کشید و پرسید: در آن جا چه می بینید؟خردمند پاسخ داد:
دشتی از گل سرخ. خداوند, آن گاه که قدرت حافظه را به من می بخشید, بسیار سخاوتمند بود. می دانست در زمستان, همواره می توانم بهار را یه یاد آورم و لبخند بزنم...

درود بانو آرزوی قشنگم..
همیشه کوتاه هایِ بلندمعنایت را دوست داشته ام.
زنده باد..

باسلام بانو بسیار عالی سروده‌اید موفق باشید

درود بانوی مهربان

زیبایی در سروده بستگی به معنای آن دارد
شما کوتاه ولی زیبا سرودید مرحبا

درودهاااااااااااا
مانا باشيد

درود شاعر گرامی

دلنشین و صمیمی ست
کلکتان نویساتر.