زندگی

استاد بسیار گرانقدرم جناب حکیم عزیز منتظر حضور ارزشمند شما در بخش های مختلف سایت اعم از گفتگوی ازاد ، مسابقات ، بداهه سرایی، و جلسات نقد و غیره .. می باشیم . ممنون میشویم مارا با نظرات خوب و زیبایتان همراهی نمائید

چشمه‌ی بالنده ای که غرق راه خویش بود


ذره ذره نیست در خورشید غارتگر شود............ دروداستادم

زندگی مانند شمع روشنی باشد حکیم!


کم کَمک می سوزد و خاموش، در مجمر شود


درود استادبزرگوارم
بسیارزیبا بود

درود بزرگوار
بسیار زیبلا و آموزنده

درووودها استاد
مثل همیشه زیبا و دلنشین وناب

درود بر شما
زیبا بود

درود بر استتد حکیم
بسیار عالی بود
ممنونم از شما
لذت بردم

توصیفی حکیمانه بود از زندگی و معنای آن...
اثری زیبا و ارزشمند از دوست و شاعر عزیز خواندم و بهره بردم و زیبا بود نیز... درود بر شما

جناب آقای حکیمِ عزیز، سلام علیکم.
........................................................
زندگی ،مانندِ شمعِ روشنی باشد ،حکیم
کم کمک می سوزدو، خاموش درمجمرشود
..................................................................
بسیار زیباست این سروده ی (حکیمانه)
خسته نباشید

درود استاد گرامی
زیبا سرودید
احسنت

سلام برادر بزرگوار زیبا و گویا سروده اید سر فراز باشید
چشمه‌ی بالنده ای که غرق راه خویش بود
ذره ذره نیست در خورشید غارتگر شود

سلام و درود استاد حکیم
بسیار زیبا و پر از معانی عمیق بود
لذت بردم

................. .......................
درود استاد حکیم بزرگمهر
سروده ی حکیمانه و بسیااار زیباااایی بود
سپاااس بابت انتشار آن
................. ......................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

روزی شاگرد یک راهب پیر هندو از او خواست که به او درسی به یاد ماندنی دهد. راهب از شاگردش خواست کیسه نمک را نزد او بیاورد. سپس مشتی از نمک را داخل لیوان نیمه پری ریخت و از او خواست همه آن آب را بخورد. شاگرد فقط توانست یک جرعه کوچک از آب داخل لیوان را بخورد، آن هم به سختی.
استاد پرسید: «مزه اش چطور بود؟»
شاگرد پاسخ داد: «خیلی شور و تند است، اصلاً نمی شود آن را خورد.»
پیر هندو از شاگردش خواست یک مشت از نمک بردارد و او را همراهی کند. رفتند تا رسیدند کنار دریاچه. استاد از او خواست تا نمکها را داخل دریاچه بریزد. سپس یک لیوان آب از دریاچه برداشت و به شاگرد داد و از او خواست آن را بنوشد. شاگرد براحتی تمام آب داخل لیوان رو سر کشید. استاد این بارهم از او مزه آب داخل لیوان را پرسید. شاگرد پاسخ داد: «کاملا معمولی بود.»
پیر هندو گفت: «رنجها و سختیهائی که انسان در طول زندگی با آنها روبرو می شود همچون مشتی نمک است و اما این روح و قدرت پذیرش انسان است که هر چه بزرگتر و وسیعتر می شود، می تواند بار آن همه رنج و اندوه را براحتی تحمل کند. بنابراین سعی کن یک دریا باشی تا یک لیوان آب.»

توصیف زیبای بود از زندگی
پایا و مانا باشید

درود فراوان به استاد عزیز جناب آقای حکیم
بسیار زیبا ودلنشین میباشد
آفرین بر قلم سحر آفرین اگر چه بداهه هست
لیکن به ذهنم نا خود آگاه رسید
زنگی یک مشکلی باشد برای خلق را
لحظه لحظه در نبرد ی نیز مشکلتر شود
دست حق نگهدار

درودهای وسلام های گرم بر استادارجمند وبزرگ وار عالی دراندیشه های بزرگ استادانه ترسیم شده است

سلام و عرض ادب استاد حکیم

آن درخت سبز را یک حادثه ویران کند
شاخ و برگش سوزد و یک توده خاکستر شود

چشمه‌ی بالنده ای که غرق راه خویش بود
ذره ذره نیست در خورشید غارتگر شود

سوالات عمده فلسفی و شاید بی جواب و ان قلت داری را در دل این اشعار جا داده اید و بسیار زیبا بود

زندگی ........
تعریفهای زیبایی بود از زندگی
ممنون که اجازه دادید بخوانم

سلام برحکیم گرانمایه وارجمند بسیار زیبا بود بزرگوار

درود بر شما همراه گرامي خوشحالم كه دوباره در محضرتان هستم و در كنارتان مي آموزم از خامه ي نابتان دست مريزاد

فراوان درود برشما شاعر گرامی
بسیار زیبا و دلنشین است شعرتان
دستتان درد نکنه

درود استاد بزرگوار
سپاس از اشتراک دوباره شعرتان

سلام و عرض ادب استاد گرامی
بسیار زیبا و عالی بود
درود فراوان نثارتان
قلمتان همواره نویسا
پاینده باشید
🍀🌼🌷🌺🌹🌸🌸🌸🌺🌻🌷
🍀🌼🌹🌻🌷🌻🌺🌺🌺