نطفه درد

همه! فکر می کنند عاشقند اما قاتلند!!! هم قاتل احساس خود و هم دیگرانند.. بس بیائيم ریسمان و نخ ندهیم برای قتل خود ! صبوری پیشه کنیم تا ظهور حقیقیش ،اینطور و به این شکل نیاز نیست دهان هر کسی را بو بکشیم ببینیم بوی عشق می دهد یا لجن ،بوی خیانت می دهد یا الکل که مستحق تازیانه است یا گل.
درود بر مسیحای عزیز بخشی از گفتگوی من تو امروز در بابت دهان بوئیدن

نقد بر شعری از استاد مسیحا
با درود جناب استاد مسیحا و بنده مدتی است به عنوان کارآموز پا به وادی نقد گذاشته ام و از آنجا که برخی از دوستان پیشنهاد نقد شعرهای سپید را بعضا می دهند من به دنبال شعر سپیدی می گشتم که قرعه به نام شمای خوشنام زدند

شعر ، هر آنچه که شیواتر و گویا تر باشد پسندیده تر است و بنابر این دو اصل است که مهارت در سخنوری را به سخن سنجی می کشانند .
گرچه اساسا\" شیوائی و گویائی را نمی توان از یکدیگر جدا کرد ؛ امٌا معمولا\" شیوائی را در قالب ( شکل ) و گویائی را در معنی ( محتوا ) و به طورکلٌی « پیام » شعر می بینیم .

پس شیوائی :
واژگان و عباراتی هرچه روان تر در شعر
آشنا بودن آنان برای تعداد هرچه بیشتر جامعه مخاطب
رعایت حتی الامکان دستورزبان فارسی
موزون با آهنگی گوشنواز و دلنشین
در یک رشته از کلمات بهم پیوسته و همآهنگ
صریح و روشن برای عموم یا اکثریٌت مردم
ساده و بی پیرایه
در مجموعه ای هرچه بیشتر خود جوش و برخاسته از دل
و آنهم از یک صاحبدل خوش ذوق و خوش قریحه...

و فراموش نشود که این نقش ( پیام ) و ساختار ( شکل ) شعر است که مورد نقد قرار می گیرد و نه شخصیٌت شاعر و اعتقادات وی . نقد شعر دادگاه قرون وسطائی تفتیش عقاید نیست ...
*
🌙🌙فروغ از نهايت
شب سخن ميگفت ...🌙🌙

شب: يكي ديگري از واژه هاي سمبليك شعر معاصر، كه نقش مهمي در ابهام آفريني را داراست. با مطالعه چند شعر معاصر به سادگي مي توان نقشی که اين سمبل « شب » دارد،در واژه هایی برای تصوير سازي هاي شاعرانه درك كرد. اين واژه، نسبت به واژ ههاي ديگر برجستگي دارد و در شعر فروغ در حكم سمبل محوري و ريشه اي است به اين معني كه این واژه چندين واژه ديگر، و گاه زنجيره زباني يك شعر را در حكم و تسلط خود دارد؛

شعر كلاسيك و شعر معاصر، گنجينه اي از لغات و مفاهيم گوناگون را در خود جاي داده است. درك معناي درست، شمع، پروانه، عشق، معشوق، دعا، طلوع، غروب،و سحر است که به رمزگشایی اشعار بسیار کمک می کند كمتر شاعري « شب » سپيده، واقعه، مكاشفه، مراقبه و... در گرو درك هاله معنايي
راز و نياز و سر و سري نداشته باشد. « شب » در حوزه شعر كلاسيك هست، كه با معنای شب در شعر معاصر قدری متفاوت است در شعر معاصر، معنايي ديگرگون يافته است واژه شب ديگر زماني براي راز و نياز پروانه و شمع يا عاشق و معشوق و يا بنده با خداي خود تنها نیست بلکه در شعر معاصر قداست خود را از دست مي دهد و بارها نماد « شب » در حقيقت اوضاع خفقان آور و آگاهي ستيز مي شود.و شب که نشان دهنده اين حقيقت است با سياهي و تاريكي خود و پديده ناشي از آن زمينه ذهني شاعر را اشغال ،كرده است.

حالا سراینده در اینجا می گوید من از مرگ و از نهایت نیستی حرف می زنم!!!...

ادامه دارد.......