خواب سیاه و سپید

سلام استاد عزیز حال زیاد مساعدی ندارم شرمنده ام که دیر رسیدم تمام گل های دنیا تقدیم شما باد

پرنده خسته را می کند غافلگیر


شاخه ترک خورده ناگزیر


باور کن


زندگی ، هم آغوشی طبیعت با آدمی است


در بستر سرد خوابی سیاه و سپید


درود استاد
عالی بود

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و دلنشین بود

کوه قد می کشد ،
اشکِ سرخ می دود
در چشمانِ خورشید،
وابرهایِ سپید رنگ می بازند
به خونِ تپیده در مرثیه ی مکرر آفتاب ،
شب در راه بود
ومن
به سان دستی بیرون مانده از خاک
از روز جا مانده بودم...
همین الان
درود ها بر امیرخان جلالی عزیزم...هوای احساست واژه می سازد

یکی از همین روزها
تمام حرفهایم را زنده به گور میکنم......
حالا هم مرده هایی هستند متحرک
که هر روز بر سر مزارشان ضجه میزنم


سلام استاد مهر و سخن
مدتی از فضای سایت دور بودم اما هر روز مرور میکردم مهربانی اهالیه اهل دلش را......

شادم که با خواندن اندیشه ی شما امروز را آغار کردم

سلام بر استاد گرانمهر
عالی بود با تصاویر بکر

درود بر شما
باز هم مثل همیشه از خواندن شعرتان لذت بردم
خواستم صدای گرمتان را هم با شعر همراه منم ولی صدا پخش نشد نمی دانم مشکل از لپ تاپ من بود یا صدا کامل روی سایت آپلود نشده.

آه خدايا امير مرا چه شود كه اينگونه در حرم سراي بودن و نبودن همچنان خاطراتش از خاك بيرون ميماند ...نگاه كن امير زنجيرهايي كه در بازويت داري تن پوشيست از سوالهاي نكرده ام از تو از خدا و كسي اين نزديكيها افيون قهقهه هايش اشكم را در نمياورد ....زنجيرها را پاره كن امير سوال هاي كپك زده را در اعماق بغضهايت دفن كن ...نه امير زندگي هم آغوشي با طبيعت نبود زندگي ما بي هم آغوشي بود در بستر تنهايي حتي دستمالي با عرق سرد پيشانيم هم آغوش نشد كه نشد ...دارد تمام ميشود شارژ نبضهايم گويي دارم برميگردم به جايي كه مثل اينجا نيست .. كاري با من نداري امير من ميروم تا تو ازاد شوي و سبك بال بين خودمان بماند من همان حرف ناگفته ام درون سينه ات ..مرا فرياد بزنننننننننننننن امير

من کهنه ، تازه رسیده ام


به زیر آوار سئوال دفنم نکنید


خسته ام ........................همیشه می آموزم از زیبایی و اوج بلند پرواز
واژه هایتان بی کم وکاست درودتان استاد

من کهنه تازه رسیده ام
سلام و سپاس از سروده زیبای شما

قلمتان همواره رقصان فضای عشق و آزادی

درود بر استاد خوبم جناب جلالی بزرگوار
جولان قلمتان بر روی کاغذ ستودنیست
پاینده باشید و بر قرار
استاد احساسها

خسته ام ...


دنیا را ،چشم انتظار فرو بسته ام


شبیه غریقی به خون آبه های دل


شبیه دستی بیرون مانده از خاک
سلام
بسیار زیبا بود
از اینکه حرفهای ناگفته اتان را اینچنین زیبا ترسیم کردید
ممنون
و افتخار میکنم که خواننده صفحه شما هستم

سلام استاد
ممنون که درپای شعرم حضوربه هم رساندید
شعرتان فوق العاده زیبابود
تصاویرمحکم و منسجم
مضمون که شیره پرورده بوددراوندخیال
دستتان همیشه نویسا

سلام بر استاد جلالی بزرگوار
آفرین بر چنین قلم
درود بر هنر تصویرگری ذهن شما
چقدر زیبا ، محکم و حقیقی سروده اید استاد
حظ وافر بردم

زندگی ، هم آغوشی طبیعت با آدمی است


در بستر سرد خوابی سیاه و سپید


ظاهری کشیده


روی باطنی از هزار جا شکسته است زندگی ...

داستان حرف های ناگفته ، کتابی است ناتمام....

برقرار باشید استاد ، کمی به فکر رفته ام و درگیر فضای شعر شما....

واقعا قلم گیرایی دارید.

دروووود

سلام استادجلالی گرامی
چقدرزیبا واژه ها به هم پیوندخورده بودتا این سروده ی ناب نقاشی شود
بسیار بسیار زیبا به تصویر کشیدید
لذت بردم
ومی آموزم
شادزی

سلام جناب جلالی بزرگوار
درود بر شما
شعربسیار زیبایی سرودید
همیشه لذت میبرم

به زير اوار سوال دفنم نکنيد خسته ام

اه
که اين جمله چقدربه دل من نشست
چه حس مشترک عجيبي

بسيارزيبابود جناب جلالي
يکبارشنيدن اين شعرکفايت نمي کند
باز ميگردم
درودتان باد

درود بی کران برسلطان قلبم جناب جلالی عزیزوگرامی بسیار خوشحالم که باز ازچشمه ی معرفت شما می نوشم وبهره مند می گردم ارادتمند همیشگی تان خواهم بود برقرار وپایدار باشید استاد

دنیای من
همان دنیایی ست
که با قلبم
ساخته ام!
اما
دنیای تو
بس ناشناختنی ست
برایم !......................بداهه تقدیم تان

سلام جناب جلالی عزیز
زیبا بود و برخلاف چند اثر قبلی ، سرد و خاکستری
لذت بردم

درود برشما

آفرین جناب جلالی بسیار زیبا و ستودنی

درود بر جناب جلالی بزرگوار

سروده بسیار زیبا و ژرفی را خواندم . به نظرم آمد دنباله شعر سهم سوخته است با دیدی دیگر و شباهتی در خواب سیاه و سپید.

حرف های گفته و ناگفته را درون سینه ام دفن کردند و مرا به امید فردایی گذاشتند که هرگز نخواهد آمد. در خواب سیاه و سپید امید بیداری نبود و همچنان خاکستر رنگها بر خاطرات یخ زده ام باد میخورد. آه چقدر روزگار بر من غریبی کرد و امروز مرا با گفته و ناگفته هایم دفن کردند . بذرم در خاک خوابید و تنهایم گذاشت در سرزمین دلمردگی ها . انتظار را در سرزمین ناپیداها به دست مسافران گمشده سپردم .
آوار پرسش ها را بر من مریزید که خود همچنان دنبال پاسخ های بی نشانم مثل کسی که دستانش از خاک بیرون است .

تک تک واژه هایتان حرف داشت و خود دنیایی از داستانی بود که هنوز ادامه دارد.
بسیار زیبا و استادانه
سرافراز و پایدار باشید

زیبا نگاشتید استاد گرامی
احسنت...

سلام جلالی جان پا جای شاملو نهاده اید

................. ....................
درود استاد جلالی بزرگوار
راززیبایی و ماندگاری آثارتان در این است که چشم و دل و اندیشه را باهم درگیر می کنند.
استاد بزرگوارم !
من اطمینان دارم یکی از شعرای به نام سرزمینم خواهید بود...
برای موفقیتتان دعا می کنم
.................. .....................
در قرون وسطا کشیشان بهشت را به مردم می فروختند و مردم نادان هم با پرداخت هر مقدار پولی قسمتی از بهشت را از آن خود می کردند. فرد دانایی که از این نادانی مردم رنج می برد، هر چه کرد نتوانست مردم را از انجام این کار احمقانه باز دارد؛ تا اینکه فکری به سرش زد… به کلیسا رفت و به کشیش مسئول فروش بهشت گفت: قیمت جهنم چقدر است؟

کشیش تعجب کرد و گفت: جهنم؟! مرد دانا گفت: بله جهنم. کشیش بی هیچ فکری گفت: “۳ سکه” مرد سراسیمه مبلغ را پرداخت کرد و گفت: لطفا سند جهنم را هم بدهید. کشیش روی کاغذ پاره ای نوشت:
“سند جهنم” مرد با خوشحالی آن را گرفت. از کلیسا خارج شد، به میدان شهر رفت و فریاد زد:
من تمام جهنم را خریدم، این هم سند آن است. دیگر لازم نیست بهشت را بخرید، چون من هیچ کس را داخل جهنم راه نخواهم داد!

شبیه دستی بیرون مانده از گور...

شایدهم شبیه چشمی همیشه منتظر...
استاد بزرگوارم !
هفته ی گذشته ( دی ماه همین امسال چهارمین سالگرد آسمانی شدن پدرم بود)
این بداهه را عصر همان روز نوشتم:

زیر باران مانده ام تنهای تنها خیسِ خیس
پابرهنه بی خیال سوز و سرما خیسِ خیس
مانده ام شاید نبیند چشم خیسم را کسی
از غروب رفتنِ تو تا به حالا خیسِ خیس
یاد دارم آخرین دیدارمان دی ماه بود
زیر باران کوچه ی دلواپسی ها خیسِ خیس
حرف دارم از همانها که نگفتم سالها
با خیالت مثل یک دیوانه اینجا خیسِ خیس
خوب میدانم سحرگاهان نمی ارد دوام
جسم سردم زیر این باران غمها خیسِ خیس
بسته می گردد کتاب زندگی با رفتنت
چشمم اما باز تا پایان دنیا خیسِ خیس...

عفو کنید استاد

سلام ودرود به شما استادفرهیخته
چقدرشعرزیبایتان عالی و آ آموزنده است
دستتان درد نکنه شاعر جان
مستدام باشید انشاءالله

بسیار زیبا

درود به استاد عزیز جناب آقا جلالی
بسیار زیبا ضمن تایید فرمایشات
خانم دکتر پاپی که حقیر هم قبلا
بارها بر این باور بوده بوده وهستم الحال
از خداوند سلامتی وموفقیت
شمارا آرزومندم دست حق نگهدار

درود بر شما بزرگوار
شعرتان عالیست و همراهی صدایتان عالیترش کرده.
مانا باشید ٬ همیشه بسرایید و ما هم از خواندن سروده هایان لذت ببریم

سلام
به به
افتاب و اب و شقایق خیالاتی ام کرده بود
بسیارزیبا و دلنین خواندمتان
دستتان دردنکند

آنقدر می دانم
که پس از نابترین قصۀ دورانِ بلوغ
همچو دستی... خالی
مانده بیرون از خاک
همه آمالم و آوارِگیم
تا هنوزم بر جاست
قصۀ من که همیشه جاری است
«طبیعت بلوغ از دست دادن است »
همین الان یهویی البته به جز سطر آخر که تضمینه
امیر عزیز امیدوارم ارزش خوندن داشته باشه
تقدیم نگاه مهربونت
من که از شعرت لذت بردم

مثل همیشه باشکوه و زیبا
درود بر شما
عالی بود
در پناه شاعرانگی ها

درودها
بسیار دلنشین وخواندنی بود
بهره مند شدم
در پناه مهر یزدان

درود بر شما .

عرض ادب و احترام
زیباست با درون مایه ادبی ووو احسنت
پرنده خسته را می کند غافلگیر ؟؟
کاربرد نوشتاری با دیگر ابیات متغایر است ..
انتقاد نیست نظرم این بود استاد ارجمند

واقعا اقای جلالی زیبا بود
شبیه دستی بیرون مانده از خاک
فوق العاده است

درود
چونان همیشه
مثل فرشی که می دانی
پشت رج به رجش
درد ها و افکاریست بزرگ
درود استاد جلالی

من کهنه ، تازه رسیده ام
به زیر آوار سئوال دفنم نکنید
خسته ام ...

دست مریزاد جناب جلالی گرانقدر
شما از واژه ها بسیار زیبا و بااحساس در سروده تان استفاده کرده اید.
سلامت و برقرارو شاعرباشید

در نمور خاکستری ذهن
حقیقتی در بند و بی تفاوت
افیون زده قهقهه می زند
به چهره فردایی دروغ
شاخه ترک خوردۀ ناگزیر
استاد جلالی
واقعا عالی مثل همیشه
همیشه با اشتیاق شعرتان را می خوانم دست مریزاد قلمتان همواره توانا
شعرهایتان مانا

درود استاد گرانقدر نظر ارزشمندت بر شعرم مرا به این شعر زیبا وفاخرت رهنمون شد وبسیار خرسندم از این آشنایی استاد این مصراع شعر ارزشمندتان از نظر محتوا شبیه مصراعی یکی از شعرهای من(البته منتشر نشده)است که نشان دهنده همسویی دیدگاه هایمان حداقل در موضوع مورد نظر است:زندگی هم آغوشی آدمی وطبیعت . ومصراع شعر من زندگی همزاد نامیرای طبیعت تکرار نا خواسته انسانی است که زاده می شود.

سلام جناب جلالی عزیز

سپید زیبایی از محضرتان خواندم

درود

سلام دوباره صدها درود دوباره خدمت استاد جلالی گرانقدر

سلام ودرود براستاد که آهنگی زیبا در خیال انگیخته اند عالی است عالی

موفق باشید

سلام استاد عزیز پوزش که دیر شعرتون رو خوندم( امتحانات تموم شد) ولی مثل همیشه عالی و زیبا و شاعرانه بود با صدایی زیبا

درود بزرگوار زیبا بود

بسیار زیبا بود