درد تو

نگاهت...
تیر خلاصی ست
بر شقیقه ی افکارم.
من،
شهید چشم های تو ام.

سکوتت...
اعلان جنگ سردی ست
بر فراز سرزمین آغوشت.
و سلامی تازه...
مرا بر نقض این جنگ ،مردد کرده.

به فضایی که تویی خورشیدش
من...
همان پاره ی بی بار و معلق به زمانم.
عهد نابستن و رفتن ز،دیارت؟
به گمانم نتوانم

اشک تو...
بر خلاف جذب تو می ریزد.
چشم تو....
حس بر هم زدن مد و گرانش دارد.

حرف من...
حرف حسابی ست
که
یک ((تو)) دارد
سالیانی که نباشی...
که تحمل آرد؟

فرق تو...
با همه این است
که، نا تکراری.
در حریم گیسوانت...
نظم منظومه ی شمسی داری

درد تو ...
درد کمی نیست
که بامن یاری...
به تمام گفته هایم چه شبیهی
تو حقیقت داری.

م.م،رهگذر