سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 8 دی 1403
    28 جمادى الثانية 1446
      Saturday 28 Dec 2024

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۸ دی

        قبای گشاد ( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۵ آبان ۱۳۹۴ ۱۱:۳۹ شماره ثبت ۴۱۶۵۵
          بازدید : ۳۴۲   |    نظرات : ۴۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        قبای گشاد ( دوم)
        چون  وزير  كوتاه  بود  و  نابكار       
                 پس  نمود هر كوتهي  را او به كار
        گر  بلندي  مي شد  اند ر كاخ شاه       
               سُخره  مي شد  با  زبان  و   با   نگاه
        اين  چنين  اوضاع  شاه  ما برفت        
               تا  وزيرك  مُرد  و   از  دستش   برفت
        بهر   آن   جاه   و   مقام  ارجمند       
               شاه  ما  در  شهر ها مي گشت چند
        هر كه را  قّدي  بلند  آمد  به پيش          
               مي رميد از  نزد  ايشان خود زپيش
        عاقبت  ديگر   کسی را  يافت  او               
              كوتهی  ابله   به  کاخش  بافت  او
        قد  او   كوته تر   از پیشین وزیر       
               این چنین بازی نمود او  رو  و  زیر
        چون  قباي  آن  عمارت  بر تنش        
                ديد   و  گفتا   اين   سزاوار   منش
        نيمه   شب  از  باب  اندازه  پريد       
                 سوي  آن   خياط    درباري   دويد
        اين  وزير هم  از قبايش كاست او       
                 نون  خالي  را   نمود  در  ماست او
        هركس  آمد  چون  وزير شاه  شد      
                 اين  قبا  كوتاه   كرد   و   شاد  شد
        چون كه كوتاهي در آنجا باب  شد     
                 سقف كاخش از  بلندي  آب  شد
        چون كه سقف کاخ كوته آمد آن      
                  پس  بلند  ديوارها   نآمد  بر  آن    
        خود   بريدند  قّد   آن    ديوار ها         
                 كوتهي   آمد   همه    در    كار ها
        عاقبت  از آن شكوه  هيچش نماند     
                  دشمنش شد سوي او، آنجا بماند
        پادشاه  فرياد، چون  آمد  چه  شد؟       
                كاخ  ما  در  دست   اهريمن    بشد
        آن ظريفش  گفت، ياد آر  آن زمان      
                چون قبا كوتاه  شد ،   گفتي  بمان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1