بد بیاری های من

بد بیاری های من را هیچ پایانی نبود
ماجرای عشق این اندازه بحرانی نبود
یار می آمد به دیدارم دلم آشوب بود
میزبانی کردن آخر کار آسانی نبود
با خود اندیشیده بودم گاه گاهی پیش او
می نشینم توی ایوانی که میدانی نبود
پیش خود گفتم برایش شعر می خوانم ولی
هیچ شعری لایق اش در هیچ دیوانی نبود
خواستم شیرین کنم خود را و مدح او کنم
واژه کم بود و فضای خانه روحانی نبود
با خودم گفتم به دستش جرعه آبی میدهم
هر چه می گشتم درون خانه لیوانی نبود
این نبود و آن نبود و شرمساری بود و بس
یار دیشب رفت و جای هیچ جبرانی نبود

رحمانی.شاهد