سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        عشق گم شده ( سوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۴ ۲۰:۰۹ شماره ثبت ۴۱۱۰۵
          بازدید : ۳۲۸   |    نظرات : ۲۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        عشق گم شده ( سوم)
        عشقها   كو   در   خيال   آید    پديد          
                  ميوه     شيرين   وصل  هرگز    نچيد
        پس شنو از من  تو  رازي  را   نهان          
                  تا  بداني   چون   درآمد   اين  جهان
        قبل  از  آن كو عشق  زاید این مکان         
                  هیچ    بودش    این   جهان    لامكان
        چون  كه  عشق  ذّره ها   آغاز   شد         
                  باب   تشكيل  جهان   هم    باز    شد
        ذّره اي   كو  خالي  از   باري   نمود          
                 ميل  تركيبش  به    ديگر   ذّره    بود
        چون  كه  نيروي  دو   آمد  در  يكي        
                   پس   فزون  آمد  به  نيرو  هر    يكي
        اتحاد   چند    گونه  ز  اين   و    آن          
                  می گشاید    باب      ايجاد      جهان
        پس   چنين   شد   ذّره ها  با  يكدگر          
                 خلق  كردند در  جهان از خشك و تر
        هر  چه   نو  بايد   پديد   آيد   جهان          
                  عشق،  پيوندش  بود  از   اين  و  آن
        گر   خيالي  عشق  بودش  در  جهان        
                   پس   نبودش  اين   زمين  و آسمان
        عشقها      پيوند   عالم        بوده اند        
                   از   ازل   در   جان   آدم    بوده اند
        پايه ي ساز جهان بر عشق و  وصل         
                  ذّره   ذّره   عشق  می زاید  ز  نسل
        گر  نباشد  عشق  را  وصلي   سپس          
                  اين  جهان  و  آن  جهان  باشد عبث
        چون سخن از نفس حق آمد به گوش        
                  نعره ايي زد آن جوان رفتش ز هوش
        باز   در  گوشش  به  نجوا  گفت  يار         
                 خود رها  از خويش کن، بازآ به کار  
        پس   جوانك   وارهانيد   خويش  تن        
                  چون به هوش آمد  نديد از  ما و من
        عاشق و معشوق و عشق در هم فرو        
                  كي  شكر  در  آب   كردي   جستجو
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2