یک هزاره درد
با بـغـضِ خـفـتـه اي كو ما نده در گلو
در هـيـچ(1) ما نده ام با حجمِ آرزو
با يـك هــــزاره درد ،د رد ي نـگفتني
دردي كه دل بدان اصلاً نكرده خو
قــا مـوسِ سِرّ دل بـيگا نـه با "بگو" سـت
امّا چه آشـنا ست با واژه ي" مــگو"
وقــتـي كـه دِ ل گرفت از لُكنتِ حُرُوف
فـــريا د مي چكد از ديده ات به رو،
بر خــيـز كُن گُذَ ر ا ز خطِّ ِ فـــا صِلــــــه
با آبِ چشم خود كن نيمه شب وضو
ني ، گُــفـتِـه ا م غَـلط، دريا مـسـيِر ماست
شُو قطره اي زلال در شطّ" رابطوا"
تـــا قَـطـره اي كِه اي؟ اي ماهي بلور !
ا ي كُـوچــكِ زُلا ل! تا بيكران بشو!
اينجا نماز عِــشق تـنـها دو ركعت است
يك ركعت "امنوا"يك ركعت"اصبروا"
در مـــتـنِ يـك غــزل تــــر سيم مي شود
يـك خطِّ مُسـتـقـيم ا ز مـا بـه سوي او
از ما مــپـوش چــشــم ، سَـــهمِ نـگاهِ ما
يـك جُرعه مـستـي است از هستيِ سبو
چـــون آ ب د يد ه رَفت ،عُمرِ عزيز ما
بــا ور مَـــكُــن كـه آ ن آ يـد دگر به جُو
اي ابر انــــتـظـار !ما تـشنــــه ي تو ئيم
از بهـــــــر این عـطش نـك چارهاي بجو
وقتــــــي كه مي رسـي بالله قيامت است
محـــشر تورا!كـــــنـد، پـيـوَســــته آرزو
در چنـــگِ زُلفِ تو، چُون نغمه ام نهان
بُود و نـبـودِ مـن، بَســـتـه بـه تـارِ مُو
بـــا جــا د ه مي دَوَد دُ نبا لِ تو! د لــم
چون سايه اي صبور هر جمعه كو به كو
مَـــــن عـا شِقِ تــوأم، بـاور نمي كُنـي؟
ا يـنـك گُوا هِ مَــن، ايـن بُـغـضِ در گـلو
1-جهان و کار جهان هیچ در هیچ است...حافظ
كرج-محمدعلي جعفريان(عاشق)-25/10/83
درج سی ام شهریور