سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 9 دی 1403
    29 جمادى الثانية 1446
      Sunday 29 Dec 2024

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۹ دی

        بهشت( اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲ مهر ۱۳۹۴ ۲۳:۳۷ شماره ثبت ۴۰۸۱۷
          بازدید : ۲۷۱   |    نظرات : ۱۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        بهشت( اول)
        اين  چنين   درويش   را   شد    زمزمه          
               كه  اي   خداي این جهان  را   تو    همه
        اين جهان و آن  جهان  مي شد  بهشت        
                  نافریدی   این   چنین   دنیای    زشت
        كاش       دنيا    را     بهشتم   ساختي          
                گر  که  نقد  آمد  بهشت، كي   باختي؟
        تا شد  اينجا  درد  دل،  آمد    سروش          
                بنده ي  ما  از چه  رو گشتي  چموش
        اين  چه   ميگويي    بهشتي    ساختيم          
                نی در   اينجا،  ني در   آنجا   ساختيم
        گر  بخواهي  تو  بهشت،  خود   آفرین         
                 اين  جهان  خواهي  همين   جا آفرين
        كي  توان  سازي   عمارت   از    دعا؟         
                 كي  گچ  و سيمان شدت از سوي ما؟
        ما  ترا  عقلی    بداديم ات   ز       پيش         
                 تا بسازي سازه ايي در خورد خويش
        همتي   تا  اين  عمارت  ساخت     شد         
                 غفلتي  گردد،   دو  دنيا   باخت   شد
        گر   جهان  بر   مفت    مي آمد   پديد        
                  مفت میرفتش زدست،  ناید  به   نديد
        ذّره   ذّره    اين    جهان    آمد   پدید          
                 این  چنین  كامل  نمودم  آن  به  دید
         قرنها   بگذشت     شايد    هم    هزار          
                 تا   وجودت   شد  پديد  از  بيشه زار
        اين  كه   امروز  آمدي   فردا    شدي           
                تا  بسازيمت   به  نيكي  كه آن شدي
        اين  جهان  هم  بايدت  گردد   بهشت          
                 گر  بسازي  خانه  ایی  از پاك  خشت
        ليك  در  گوشت  فرو   كن   حرفمان            
               هيچ  مفتي  نيست  در  اين  و  در آن
        ذّره  المثقال   خيراٌ    يا     كه    شّر          
                   در  جهان   كردي   بيابي  زان   ثمر
        گر  ثمر  دير  آمدش    هيچش   مجو          
                  هر چه  دير  آيد  حسابش  بهره  جو
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2