خاك سرخ عشق
رفــتـند يـاران جملگي ،ياري نمــانده اسـت
جز گريه بهــر ديده ام كاري نمــانده است
از كاروان رفــــته جز رديّ به جا نـيـسـت
از راهــيانِ عـشــــــــق ديّاري نمانده است
تنها نه گل پژمُرد وبلــــبل گـشـتـه خاموش
حتّي براي دلـخــــوشي خـاري نمانده است
از كلبۀ احـسـا س و عـشـق و دوسـتي نيز
جــــز پاره هاي خشت ديواري نمانده است
جز خـاطــــــره بـر بـوم ســبز خاطــراتم
ديگـر نـشا ن از روي دلـداري نمانده است
كو ساقي و كو بزمِ مي ،كــو مــي پرستي
آيـا در ايـن مـيخانه ميخواري نمانده است ؟
كو بـيـستون،كـو شور شيرين،شعر فرهاد
د يگـر بــراي تـيشـه هـا كاري نمـانده است
مـسـت آنچـنان گـشـتـند ياران ازمي عشق
كـزآن هــمه بـيـدار ، هُــشياري نمانده است
از سَــــرو قدِّ سَــروها جز ريشه اي سـبز
در خاكِ سُـــــــرخ عشق، آثاري نمانده است
در ركعتِ اوّل دل و دينم زكـف رفــــــت
در سِجده ام اكـنون كـه دستا ري نمانده است
سر شارم از حسّ نوازش، نـيـست مـمكن
نت ها خمو شند و دگر تاري نمانده اســـــت
با اين همه سرشارم از حسّ غـــــــر يبي
در خاطرم جـــــز چشم بيماري نمانده است
محمدعلی جعفریان (عاشق)-28/9/1384