غصه یِ ناتمام

کَســـــی بامـــــا،سرِیـــاری نــدارد
چودردم‌ هیچ‌غمخـواری‌ندارد
دلم باغصــه هـــایِ ناتمـــــــامش
دریغــــــــــا،هیـچ دلـــــداری ندارد
همیشه‌پرسشم‌این‌بوده‌،هرجا
چــــــرانــازم خـــــــــریداری ندارد
زبانم بهــــــــرِیاران وعـزیــــــــزان
سخن هـــایِ شکـــــرباری ندارد
چراسیمــــــای من هنگامِ غصه
نشان ازچشمِ غمبـــــاری ندارد
دریغـــادرکنـــــارِخویش٬شـــاعر
رفیقـــــــــــانِ فــــــــــداکاری نــدارد
شده‌حامی‌پشیمان‌ازهمه٬عمر
چــواعمـــــالِ ســــــزاواری ندارد
بیـــایدیک نفــــر،شــــادم نمـــــاید
چـراکَس شـــهدِگفتـــــاری ندارد
چوباشـداخم‌درسیمایِ‌هرکَس
حضــورش هیــــچ آثاری ندارد
ببخشـاای خدااین رابه لطفت
چــــواوغیـــرازخطاکاری نـدارد
تمنـــــــــــائی،برای دوستـــــــــــانش
بجـــــــزالــــطافِ داداری نــــــدارد
تمــــامِ زندگی هـــا،گشـته پُرغم
مســـــرّت،هیــــــچ بازاری نـــدارد