سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 14 فروردين 1404
    5 شوال 1446
      Thursday 3 Apr 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        انسان راستگو برجسته ترین اثر خداوند است.الكساندر پوپ

        پنجشنبه ۱۴ فروردين

        $ نفسهای غریب $

        شعری از

        سیاوش مقیمی (هیچ به هیچ)

         از دفتر نفسهای غریب نوع شعر
        ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۵ تير ۱۳۹۰ ۰۶:۵۹ شماره ثبت ۴۰۲۱
          بازدید : ۸۸۴   |    نظرات : ۱۵
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سیاوش مقیمی (هیچ به هیچ)
        آخرین اشعار ناب سیاوش مقیمی (هیچ به هیچ)

        رفتی و با رفتنت ، آرزوهامو بردی
        توُ اوج درد و غربت ، منو به غم سپردی
        کنج غریب دنیا ، لبریز ماتم شدم
        توُ این سکوت شبها ، با غصه همدم شدم
        غصه های لعنتی ، توُ قلب من نشسته
        بغض غریبونه ای ، راه صدامو بسته
        هر لحظه با یاد تو ، می لرزه قلب زارم
        لحظه به لحظه بی تو ، غمگین و بی قرارم
        حتی نشد شبی رو ، بدون اشک سر کنم
        یا این دل زخمی رو ، به دست غم نسپرم
        از بس که اشکهای من ، در شادی رو بسته
        دیوارای خونه هم ، توُ بی کسی نشسته
        در و دیوارِ خونه ، سرزنشم می کنن
        گریه های شبونه ، با طعنه از غم میگن
        ثانیه ها هم دیگه ، هوای گریه دارن
        این نفسهای خسته ، دیگه نایی ندارن

        می دونستی که بی تو ، غریب و تنها میشم
        توُ غصه ها می مونم ، اسیر غمها میشم
        تو رفتی تا بسوزم ، غمو بغل بگیرم
        توُ غربت زمونه ، توُ بی کسی بمیرم
        تو رفتی برنگردی ، ولی این دل خسته
        میگه تو برمی گردی ، منتظرت نشسته
        دل ای دلِ شکسته ، اون رفته تا فرداها
        دیگه پیشت نمیاد ، رهات کرده توُ غمها
        منتظرش نشستی ، تا که حروم شه دنیات؟!
        یا که بیاد دوباره ، تموم بشه غصه هات؟!
        فراموشش کن دلم ، اون به یادت دیگه نیست
        فراموشت کرد دیگه ، حالا یارش دیگریست
        رفته تا فردایی دور ، شباتو کرده بی نور
        خواسته که تنها بشی ، ببینتِت توی گور

        حالا که توی دنیا ، قلبها همه از سنگه
        حالا که پای دلت ، همش داره می لنگه
        از سیاهی رها شو ، دل به غصه ها نبند
        برو تا اوج ابرا ، روُ به آسمون بخند
        ستاره ها توُ راهن ، تا که تو رو ببینن
        توُ تاریکیه دنیا ، دیگه تو رو نبینن
        با نفسهای غریب ، و قلبی مملو از خون
        برو به سمت خدا ، رها شو توُ آسمون
        ستاره ها رو جمع کن ، پیش خدای یکتا
        بغضِ سکوتو بشکن ، شکوه کن از آدما
        چه دنیای عجیبی ، دلم گرفته خدا
        چقدر اینجا غریبی ، توُ جمعِ آدمکها
        بهش بگو توُ دنیا ، قلب همه سنگ شده
        بازم بگو ای خدا ، دلم برات تنگ شده

        S_H.H
        سه شنبه 20 مهر 1389 ه.ش ساعت 5:53 غروب
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱۳ شاعر این شعر را خوانده اند

        آرزو پناهی(باران)

        ،

        رضا حیدری نیا

         ،

        سید حاج فکری احمدی زاده (ملحق)

         ،

        سیاوش مقیمی (هیچ به هیچ)

         ،

        ستاره مشرقی

         ،

        Guest

         ،

        محمد ترکمان(پژواره)

         ،

        ابوالفضل عظيمي بيلوردي ( دادا )

         ،

        مهناز چالاکی

         ،

        اعظم خواجه اف - خجسته

         ،

        احمد بیرالوند

         ،

        ياشار حسنيني

         ،

        محمد جوکار

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۸ ساعت پیش         سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق) سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
        دیروز         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۲ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۴ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        غلامرضا مهدوی (مهدوی)

        مرغ دل در قفس سینه من می نالد ااا بلبل ساز ترا دیده هم آواز امشب
        نازنین راضی

        از خودم از زندگی از رنج هایم خسته ام ااا باز اما دل به این دنیای فانی بسته ام
        غلامرضا مهدوی (مهدوی)

        ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس ااا ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا
        مهدی سمیاری

        یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم ووو از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم ووو یک روز می آیی و من نه عقل دارم نه جنون ووو نه شک به چیزی نه یقین مست و خمارت نیستم ووو شب زنده داری میکنی تا صبح زاری میکنی ووو تو بی قراری میکنی من بی قرارت نیستم ووو پاییز تو سر میرسد قدری زمستانی و بعد ووو گل می دهی نو میشوی من در بهارت نیستم ووو زنگارها را شسته ام دور از کدورتهای دور ووو آیینه ای رو به تو ام اما کنارت نیستم ووو دور دلم دیوار نیست انکار من دشوار نیست ووو اصلا منی در کار نیست امنم حصارت نیستم
        شاهزاده خانوم

        دلت گرفته از این دنیا ااا دلت گرفته برای خودت گاهی

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1