قصه رسوای شب

باز امشب خوابم شکست

در صدف خالی بسترم

غم آمد و دست به سینه کنارم نشست

چه سرنوشت خوبی ....اینجا نشسته ایم دوباره

به به ببین خدا را......آنجا چطور کنار من نشسته

مهر سکوت لبم... لبالب بر لبم... نجوا می کند

سکوت لبم را به مهر لبم

مهرهایی که دیگر پوست انداخته بر لبم

عشق نشسته است دیگر بر لب لبالب

سپیدی به رنگ سیاه آوار هر شب بر بستر لبم


درود برادرخوبم
زیبا زیبا زیبا
مثل همیشه
محکم وپراحساس

درود جناب غلامی
زیبا نوشته ای است

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود
دستمریزاد

جناب غلامی سلام برشما
نوشیدم از رشحۀ قلمتان
پاینده باشید سرفراز

علي من نميفهمم تو چه ميگويي تو ميفهمي من چه ميگويم ..حيرانتم علي

سلام استاد گرامی

چه باشکوه و وزین سرودید

درودها بر شما

درود جناب غلامی
زیبا نوشته ای باید بار ها خواند

زیبا سرودید استاد گرامی
البته جز این از شما بعید است
چون زیبا سرایی کار شماست
احسنت...

باسلام و عرض ادب استاد گرانقدر

پرمحتوا، تاثیرگذار و زیباست
احسنت برشما

برای ای صبح روشن دل خدا را
که بس تاریک می بینم شب هجر

باسپاس، احترام و مهر

درود و افرین

سلام
بسیار زیبا
سبکی بدیع و متنی غنی با کلامی قوی

سلام
زیبا بود مثل همیشه
نوشته های قدیمیت را دوست تر دارم
چون انقدر توضیح نوشته ای که من شاگرد اخری هم میفهمم
البته در کار اخرم تلافی کرده بودم

چکیده کلامت را نوشیدم بار دگر...