سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 12 دی 1403
    2 رجب 1446
      Wednesday 1 Jan 2025
      • آغاز سال yyyy ميلادي

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      چهارشنبه ۱۲ دی

      قلعه های حاکم ( دوم)

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۶ مرداد ۱۳۹۴ ۰۸:۰۸ شماره ثبت ۳۹۲۰۰
        بازدید : ۳۳۸   |    نظرات : ۵۳

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      قلعه های حاکم ( دوم)
      گفت  بايد  امن   گردد   رّب    من         
                قلعه ايي   سازم   بدور  كعبه  من
      هر كه را كارش  بود  با  شاه  ما           
                من  جوابش  ميدهم  از  قول  شاه
      اين چنين گر كينه توزي شد  پديد          
                سينه ي  ما را  به  جاي  شه دريد
      قلعه  اندر  قلعه  شد آن كاخ  شاه         
                 پادشه     زنداني   اندر    قلعه ها
      راه شه با خارج  از آن قلعه بست          
                با  چنين  ترفند  جاي شه نشست
      با دغل بازي هم او  از  قول  شاه           
               حرف  خود مي گفت با شاه و گدا
      چون بزرگان دور گشتند  از  سرا           
               نيمه  مردان  آمدند  در جمع شاه
      شاه  را  مردانگي   نيمش    بماند         
                 نيم چون گرديد كس حرفش نخواند
      اين چنين بگذشت سال و  ماه  را          
                 تا  نماند  چيزي نشان از شاه را
      پس به ذلت شاه خود معزول كرد          
               نوكري درمانده، شاهي كول كرد
      گر خدايت  داد  شاهي   در  جهان           
                بر  حذر  باش  از  كلام  نوكران
      از دو ره  قدرت  برون  آيد  ز  تو           
                از  طمع  كاري  بود يا  ترس  تو
      نوكران  از  هر دو ره آيند  درون          
                 عيش شه مي پرورند وترس دون
      اين چنين فتوا به  ترست  مي دهند          
                 بعد  از آن ابليس ها، درست دهند
      آيه آمد  از  خدا  كه   اي   يار  ما           
                اي   اميد   خلق  عالم،    مصطفي
      آنكه ترسانَد تو را شيطان  ماست        
                   ترس    از  بالاترینِ   دام هاست
      گر     ترا    اميد   آمد   يك   پيام          
                 آن  ز  ما  باشد،  بود  از ما كلام
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      7