استعمار

مست لاینزل نگاهت تاجداری می کند غالبا احساس عیش و بختیاری می کند قیمت انس طلا وابسته به لبهای توست چشم تو فی می دهد قیمت گذاری می کند از کف بازار تهران تا لب خط لبت هر که را دیدم به عشقت پافشاری می کند بس کن این ترجیح تنهایی و تفکیک مرا زوج من با تو همیشه سازگاری می کند مادرم توصیه کرده نذر آقایت کنم بس که می بیند جوانش بی قراری می کند هیبتم در هم شکسته چون که هنگام ورود گیت چشمانت مرا انگشت نگاری می کند اختیارم برده ای چیزی به چشمانت بگو چیدمان بیت ها را دست کاری می کند گرچه منسوخ است دیگر دوره ی ارباب ها طرح لبخند تو دارد برده داری می کند مادرم قول داده پایان همین مرداد ماه از تو یک بار دگر هم خواستگاری می کند شاعر: مرتضی (اشکان) درویشی