بــــــــاز هـــــــم خلــــوت خیابان ها
پرســــــه در زیر چـــــتر بــــــاران ها
پر ســـــرگیـــــجه های چــــرخــیدن
بی هدف ، خـسته ، دور میدان ها
مثل سرباز خــــــشم شب خورده
منـــــزجر از نــــــــــگاه دژبـــــان ها
نــــــخ به نـــــخ تیر میکشم از درد
له شــــــدم در کنار فنـــــــجان ها
بــــــــاز درد مــــی کند نگفتن ها
جـــــــای باتـــــوم میان دندان ها
مـــــــثل درد ربــــــــودن دکــــلی
پیش چـــــــشمان کور دربان ها
مثــــــــل زایــــنده رود خشکیدم
از جــــــفای مــــــــنار جنبان ها
خـــــــسته ام سردم و زمستانم
خــــــسته از تیر و مهر و آبان ها
آه مـــــــــی کشــم درون خودم
مثـــــــــل آه دل نـــــی انبان ها
می شوم خواب پشت رل آرام
روی بـــــازوی نرم فرمـــــان ها
کنج آغوش خواب می مـــــیرم
لای گـــــــــــــارد ریل اتوبان ها
می شــــــــوم دفن مثل آزادی
در سیه چال سرد زنـــــدان ها
منصور یال وردی