عشوه

مکنون به دست ساقی امشب جام گیری
با عشوه های این چنین اِنعام گیری

این حال مستی بی بدیل و فرد باشد
ترسم ز ِ روزی شهرت بدنام گیری

رِندانه جام از دست ساقی می رُبایی
اینگونه شهرت خام دُرد آشام گیری

دیگر نمی دانم که با این حال مستی
فرصت برای رفتن از این دام گیری

گفتی بُرو من می روم اما هنوزم
گویا تو می خواهی دوباره کام گیری

مکنون...

این بندهٔ خسته را تو محروم مکن
حیران غزل ترانه و بُوم مکن
من نقش تو را به سینه حک خواهم کرد
بگذر تو بر این گناه من زُوم مکن

......خدایا این روزها و شبها
جان مولا علی گناهان مکنون را ببخش