$ جاده های غربت $

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر سیاوش مقیمی (هیچ به هیچ)

آخرین اشعار ناب سیاوش مقیمی (هیچ به هیچ)

روُ قلبت پا گذاشتن ، بازم دلت شکسته
اشک دو چشمهای تو ، ابرِ بهارو شسته
تنهای تنها شدی ، دربدر و آواره
بار سفر رو بستی ، راهی شدی دوباره

قصۀ تلخِ رفتن ، توُ جاده های غربت
همیشه همراهته ، واست شده یه عادت
تو با غربت جاده ، انس عجیبی داری
جز دل سرد جاده ، هیچ مونسی نداری
انگار که صد سالیه ، با جاده ها رفیقی
خطای توی جاده ، خوب می دونن غریبی

وقتی که تنها میری ، حس غریبی داری
هیچکسی رو نداری ، سر روُ شونَه ش بزاری
تنهایی و بی کسی ، همدمیه توُ شبهات
بغض غریبونه ای ، نشسته توی صدات
این لحظه های خاموش ، مرگ نفس رسیده
موقع رفتن جان ، از این قفس رسیده

توُ یک لحظۀ غمگین ، یه حس گنگ و مبهم
میگه رها شدی تو ، دیگه از غصه و غم
زوزۀ  باد  وحشی ، توَهُم  صداها
توُ گوشات می نوازه ، یه سمفونیه زیبا
پاهات دیگه نمیرن ، نفس توُ سینه سنگین
یه گوشۀ این جاده ، سر میزاری روُ زمین

مسافر غریبه ، چه بی صدا شکستی
توُ اوج بی کسی ها ، دل رو به جاده بستی
توُ جاده های غربت ، غریب و تنها موندی
توُ غربت جاده ها ، غریبونه تو مُردی

S_H.H
دوشنبه 7 تیر 1389 ه.ش ساعت 5:35 صبح

۰

شاعر درخواست نقد دارد