نوروز 91

روز نخـــــست روز شــــــــماران فــــــــــرا رسید
 
بـــــرخاست بــــــــوی گل که بــــهاران فرارسید
 
بشکفت صـــــد شـکوفه به دست عـــروس باغ
 
هـــــــنگام عیش و عشرت یـــــــاران فــرارسید
 
بــــــــر زلــــــف بـــــید چــــو مجـــنون وزیـــد باد
 
پــــــــــرده نـــــــواز شـــــــور هـــــزاران فرارسید
 
هر چها سوق دشت و دمن طبله است و عـطر
 
زان رو که عـــــــطر زلــــــــف نــــــگاران فرارسید
 
ساقی گشاده خمره، بسی هم گشاده دست
 
مشکل گـــــــشای کارگـــــــــزاران فــــــــرارسید
 
در کارگاه عشــــــــــق رخ نــــــــــــورسان شـاخ
 
کار آزمـــــــای عشـــــــــق مـــــــداران فـرارسید
 
بلبل اذان اذن دهـــــــــد بـــــــــــر حـــــــلال می
 
وقت دو وجــــــد بــــــاده گســـــاران فــــرارسید
 
دور از نـــــــــگاه غـــــــیر به هــــــــمراه دلـــبران
 
رقــــــص و ســـــــــماع پـــــرده گماران فرارسید
 
بگشای چــــــــاک سینه، بپرور مــــــشام جان
 
هنگام وصــــــــل و گشت و گــــــزاران فـرارسید
 
با می گــــــــشای روزه "مظفر" به شــــــکر پار
 
کاینـــــک دوبــــــاره عــــــطر بـــــهاران فرارسید
 
بسپرده بـــــــذر نـــــــکوسـیرتان، به هــــــوش
 
هــــــــنگام زرع دانـــــــه ســـــــپاران فـرارسید
 
                         (تهران 91/1/6)
 
( از کتاب " ترنم وصال به سرچشمه کمال- دفتر پنجم،
 
1393، انتشارات جهانکده)