کاتب

کاتب

...............

 گویم از نادانی که تهمت می زد
روز و شب این کار بیخود می کرد
 نامردی که دوست داشت مرد باشد
به هر قیمتی داراتر باشد

همانی که هنرش بود فروختن
مردمی را در هاونگ کوفتن
 چون روبهی مکر می کرد
روز و شب کاسه لیسی می کرد

روزگار شاعران سیاه می کرد
دست در شعر انان می کرد
هر شعری چشمش می گرفت
 در هاونگش می کوفت سخت

عاقبت روزی او را جو گرفت
 با خود چهره بر حق گرفت
 ادیبان را فرمود من کاتب شاهنامه ام
فردوسی شاگرد، استاد منم

 فراموشش شده دربار ترک
ان تعصب مادری سلطان ترک
 سلطان دستور دادش جلاد
 بکنند زبانی شعر ترک نخواند

جلادان اسیرش کردن
جمله دست سوی دهانش کردن
 شیون کنان به ترکی گفت
 ببخشم سلطان با کرمت

من ترکم نیم فارسی زبان
ای سلطان کل جهان
هر جه گفتم ترکی گفتم
فارسی نوشت فردوسیم

سلطان امر کرد جلادان
این نادان گردن زنن
 گفت او ندارد تعصب مادری
به نباشد چنین فرزند، سری

سهیل اروندی/17/10/92