شـــــنو شیــــــدائیِ رزمنــــــدگان را
دلیــــــران و به خــــون افتـــــــادگان را
به سینه صد دلِ چون شیر دارند
که آن را ،یـــــــــادگار از پیــــــر دارنــــد
همــــان پیــری که شــد ماهِ جمـــاران
تســـــــلی بخشِ روح و جـــانِ یــــاران
همــان پیــری که عشقِ مردمان است
همــوکه دلبــــــرِنســـلِ جـــــوان است
همــــان پیـــــــرِ جـــــــوانمـــردو ولائی
دمــش عیســــائی وروحـــش،خــدائی
همـــــوکه صحبتــــش آرامِ جــان است
رخِ روحـــــانی اش ازآســـــــمان اسـت
همــــو که دل برایــش تنـگِ تنـگ است
زفقدانش جهــــان،بی آب و رنــگ است
همــــان پیــــری که ایــــران راصفــــاداد
به هـــــرپیــــرو جـــــوان درسِ وفــــاداد
همـــــــوکه انقــــلابش،شــدجهـــــانی
وَزآن،نـــامِ نکـــــــویــش جـــــــــــاودانی
همــــــوکه ســـــــادگی،رمــزِ بقــــایش
جهــــــان،حیــــــــران زِتأثیــرِصــــــدایَش
همــــــوکه هــرکلامش بی بدیــل است
به دنیـــــا،دشمنش خـــواروذلیــل است
همــــــان پیـری که ازنسلِ رسول است
تمــــامِ افتخــــــــــارش ازبتــــــول است
همـــــان پیـــــری که یارانـش جـــــوانند
جــــــــــوانانی که خـــــوشرو،وبیـــــانند
همــــــان پیـــــری که نـــامِ انقـــــلابش
جهـــــــانی شـــد،چنــان،اســلامِ نابش
همــــان پیــــری که جــانِ عاشقــان بود
دلـــش بامــــــردم وشیــــــرین زبـان بود
همــــان پیــــــری که بابـــرقِ نگاهــــش
جهــــــان،بگذاشــــــته،پــا رابه راهـــش
همــــــان پیـــــری که دردنیــایگانه است
مــــرام وراه و رســـمش،جـــاودانه است