سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        فریاد

        شعری از

        علی چنارانی(صلصال)

         از دفتر فریاد نوع شعر بحر طویل
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۳ آذر ۱۳۹۳ ۱۹:۵۶ شماره ثبت ۳۲۰۶۴
          بازدید : ۱۱۷۷   |    نظرات : ۲۲
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر علی چنارانی(صلصال)

        باسمه تعالی
        سکوتی سخت سنگین بر در این آستان درد میخواند.ترانه های او بسیار سوزان است
        استخوان را در بدن ، تا عمق جان میکوبد و بر سوزش افکار دل افگار میزاید.
        سکوتی که جهان را از وجودش گوش سالم نیست سکوتی که جهان از شدتش گشته گوشش کر،چشمش کور،دندش نرم و شامش شوم، زاغش بوف،کامش شورتر از تلخ زهر آگین نه چون کهنه شراب تلخ که جانش باشد اوشیرین.
        سکوتی که سراپای وجودش سایه ای از آتش و برف است . سوزنده چنان سوزان...
        سکوتی که بسان تازیانه بر تن عریان حق خط میکشد قرمز.سکوتی از در وحشت از بیم آن تیغی که در زیر گلو خفته است و اما شیعه است اینبار که فریاد میکشد هیهات از ذلت و از ننگین سکوت مرگبار، نفرت.
        من اما این زمان از جنس فریادم. من اینبار همچو فرهادم که این کوه سکوت را از مقابل با همان یک تیشه از جا برکنم.تا به دریای سخن ساحل بیفزایم.
        وتا کام تمام مردمان سرزمین ساکت پهنای غرب دور را من با کلامم آشنا سازم.من اینبار آرشم اما کلامم را که اندر یک کمان از جنس ایمان است تا آن بینهایت های نزدیک سر پیکان بیندازم.
        که باید بشکند پشت مترسک را زمانی که به بالای درختان راه می یابد؟
        که باید بشکند درب قفس را آن زمان که آسمان اندر حصار این قفس از آفتاب پر ثمر خالی است.من این بار آن فریدونم که ضحاک سکوتت در غل و زنجیر بر دالان تاریک دماوند سخن محبوس خواهم کرد.
        من اینبار کاوه ام اینبار محمودم .من اینبار صیاد اینبار چمرانم.منم از جنس ایران جنس ایمانم کلامم مبتنی بر حق ز قرآن است.اگر خواهید ویرانیّ ایران، جهان شومتان ویران.و این خوابی است که تا هرگز نخواهی دید. ای که در گوش کرده ای انگشت تا آرنج. تو میبینی صدایم را و این حقی است که عریان است.
        من همای نستوه،سیمرغ نیشابور،که از آتش چو ققنوس از دیار سبز مرد قرن ها خیام،به پا برخواستم ناگاه که تا بر این سکوت لعنتی پایان دهم،هرچند من تنها نتوانم...
        ای برادر ، خواهرم برخیز قلم بر دست با من باش. سکوت از بیخ و بن برکن!در آتش افکن و جامی پر از زهر قلم بر دفتر دوران تلخ سرد مرگ اندود امضا کن که ما جاوید جاویدیم...
        سخن جاوید اگر ما نه.
        نستوه
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۲۷ شاعر این شعر را خوانده اند

        محمد علی ساکی

        ،

        خوجه خرسه

         ،

        غلامرضا مهدوی(مهدوی)

         ،

        اکبر رشنو

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        نسترن محمدی (اثیری)

         ،

        صفیه پاپی

         ،

        عباس وطن دوست

         ،

        محمد مهدی حافظیه

         ،

        یاسر(رییس)

         ،

        باقر رمزی ( باصر )

         ،

        مونس ارجمندی

         ،

        جواد مهرگان مجد

         ،

        فرزان رادفر

         ،

        علی چنارانی

         ،

        خدیجه زینالی ( مهربانو)

         ،

        فاطمه سادات بحرینی

         ،

        سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)

         ،

        نجمه طوسی (تینا)

         ،

        میثم دانایی

         ،

        محمد ایثاری نیا (جوینی)

         ،

        رضا نظری

         ،

        فرهاد مهرابی

         ،

        کاک باران کورد ملکشاهی

         ،

        منصور یال وردی ( منصور)

        ،

        موسی عباسی مقدم

         ،

        لیلا باباخانی

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۳ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        نادر امینی (امین)

        دگرباره همی گویم که من بار گران بودم چو ذره اندرین گیتی همواره با دیگران بودم نجستم من ذات حق را چونکه اکنون سریر عاشقی را من چسات دل نگاران دیدم
        میر حسین سعیدی

        در آرزوی بهار آخرین برگ پاییز مثل یک قهرمان در پای درخت با هزاران نقش ناز جان می بازد بهار خواهد آمد
        ساسان نجفی(سراب)

        اگر روم ز پیش فتنه ها برانگیزد اا ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
        نادر امینی (امین)

        داغ مرا ناله مرا آه جگر سوز مرا سرد ترا شاد ترا شعر شکر ریز ترا
        میر حسین سعیدی

        تا ندهی سر نشوی سربلند ااا در ره جانانه ی گیسو کمند ااا دل که گرفته است ز نو پاره کن ااا تا دل پاکت به درش می بَرند

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        8