به یاد مادر، برای (ستاره مشرقی)

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر

آخرین اشعار ناب

آن که بود از مهربانی یک تاز،
آن که بوده قبله گاهم در نماز،

آن که بود از خودگذشتگی نماد،
آن که امید دلم بود و مراد،

مادرم بوده که چندی ست از جهان،
رفته، خالی مانده جایش همچنان،

حال مادر، شب که می آید به زور!
کی بپاشد بر تنِ من آبِ شور؟

کی بچرخِد مضطرب دورِ سرم؟
کی بماند تا سحر بر بسترم؟

یاد دارم از غروب ها تا پگاه،
می نشستی خیره می ماندی به ماه،

منتظر بودی که آید آفتاب!
تا سپیده دم که می رفتم به خواب،

تازه آنگه نوبتِ راز و نیاز،
بود با یزدان و هم وقت نماز،

اما مادر، در پگاهی این چنین،
از بلایی چون اجل،خوردی زمین،

هرچه کردیم از زمین بر پا شوَی،
تا دگر باره عزیزِ ما شوَی،

رفته بودی دیگر از پهنای خاک،
زنده یادت، شادِ بادا روحِ پاک.

پاییز
1375
تقدیم خانم ستاره مشرقی

۰

شاعر درخواست نقد دارد