طعم گس

با درود خدمت خانم آجرلویی و تمامی دوستان شعرناب
شعر عاشقانه‌ی خوبی خواندم با زبان محاوره که می‌شد.« نام غزل‌ترانه »هم به آن گذاشت. که احساس و خوشبختی که در آن موج می‌زد . و نیز، چون زبان شعر محاوره بود؛ در یکی دو جا به سمت زبان معیار رفته بود که اگر زبان یک ‌دست می‌بود که بهتر بود مثلاً ( اشکای) به جای اشک‌های که برای رعایت وزن هم بهتر بود .
(بغضم میذاری) هم که مشکل وزن ایجاد کرده به گمانم نیاز به ویرایش داشته باشد.
بین مصراع اول و دوم ارتباط کم وجود داره زیرا ضمیر شخصی در مصراع اول اول شخص و در مصراع دوم دوم شخص است که خود جای ایراد است.
اما گذشته از اینها شعر خوبی بود و جای آفرینها دارد
موفق باشید .