یادی پر از غبار

منم و

قابی شکسته و

یادی پر از غبار

که در حوالی خواب هایتان 

پرسه می زنم.

و ردّ پایی گنگ

بر ساحل گلایه و گر یه

که بی گمان

فردا؛

زخم آواز هر پرنده خواهم شد.

ها !!!

هوای گریه در حوالی من

موج می زند.

و من یادی دور

از ادامه ی دریا و دایره ام.

                              سروده شده در :شهرکرد شنبه 15/8/89

                                    ساعت :1:28 دقیقه ی بامداد