جمعه ۲ آذر
پولک های ترمه ی مادر بزرگ... شعری از رونیا گلیان
از دفتر فصل تولد ... نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۰ ۱۷:۳۰ شماره ثبت ۳۰۳۳
بازدید : ۹۵۰ | نظرات : ۲۳
|
آخرین اشعار ناب رونیا گلیان
|
دارد دوراز هوای خودم
نفسم تنگ می شود
دارم تاب می خورم
بر بی تابی ام
هی پیش میروم
تا بی نشانی ام
و باز گم می شوم
دربی قراری ام
.
.
این اتاق چقدروحشیانه بر سرم داد می زند؟
حوصله ام را خط خطی می کند
و زبانم لال
انگار دیوارهایش
آبستن مارهای سیاه شده اند
امشب باید دقایقی
روی صندوقچه ام را
از سفالهایی که با دستان خودم ساخته ام
خالی کنم
دیگر وقتش رسیده است
که پولک های ترمه ی مادر بزرگ
به دیوارهای سیاه اتاقم دهن کجی کنند... رونیا گلیان
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.