یک بوسه کهنه

لب آخرین فنجان که شکست
مرد کوله بارش را بست
آخرین ثانیه ها را که کمی خیس
از قصه دیشب بود

لای یک خاطره پیچید
که مبادا ترکی بردارد
که دلش
باز مبادا هوسی تازه کند
.
.
تا ته کوچه  که رفت
برگشت

روی یک بوسه کهنه
روی  آن پنجره 
کمی دست کشید

خواب  چند ساله آن پنجره انگار پرید

 سایه ای ،
 سایه ای را در پس  پنجره می بلعید
دیوار
که بلند بود و غریب
به آن مرد می خندید 

مرد رفت
باد در کوچه، کمی خاک می پاشید