عشق به سلامت

روزگاری را ز غم ساختم آواز

درون قبله با گریه از سر نیاز

سپردم به سرنوشت این قصه را باز

گل امید را با آن کردم دمساز

گل شادی در نگاهم شکوفه زد

غنچه محبت از درونم جوانه زد

دلم ز عشق دوستی، مهربانی دید

وفای به عهد جاودانی دید

آتش عشق گر جوانه زند بر دلان

غم ها را می سوزاند و دل را جوان

من که در میکده دنیا عمری ماتم داشتم

به عشق پاکی اینچنین منت داشتم

حس کردم گرمای بی دریغ عشق

سوختم کاشانه غم های خویش

اینک این غم رفته از کالبد من

گشته شادی رونمای قلب من

اینچنین عاشق شدن را دوست دارم

جان فدای یار شدن را پاس می دارم

اینک این من عاشقی شادانم

از سر عشقم اینچنین جان دارم

مهربانی یار،  نمک گیرم کرد

عاشقی امد و تسکینم کرد

نهادن این دردهای من پا به فرار

صدای خسته ام چون بلبلی بیقرار

نگاه من دگر گریان نباشد اینچنین

از دولت عشق سرفرازم در زمین