یاد قهر و آشتی هامــــــان بخیر
گریه می کردیم ولب خندان بخیر
می گذشتیم از خطای هم ولی
باز هم از نو گلایـــــه آن بخــــیر
شاد بودیـــــم از حضور سبز هم
عهد مهر بســـته را با جان بخیر
آه روحی در دو تن گنجیده بـــو
متصـــل آن روح با جانــــان بخیر
خاطری پاک از کدورت داشــتیم
خاطرات روشن و الــــــوان بخیر
روزگاری یــــادمان کـــردی بگو :
مهربانم! یاد آن دوران بــــخیر...