قصیده خراسان قسمت سوم

119. به گـــردون کی فــروشم خاکِ خیـــام
120. فــــدای او هـمـــه گــــردونِ گــــردان
121. کــه دانش ریزه خــــوارِ سفـره اوسـت
122. جهــان دارانِ دانش گــــردِ آن خـــوان
123. شــرابِ جــامِ جامــی هــر کـه نـوشــد
124. بـه مســتی رَه بَــرَد تا کـشـورِ جـــــان
125. ســــــرودِ عنصــری دارد چه اعجــاز
126. بـه طبـــعِ مُــرده بخـشــد آبِ حیــــوان
127. غــــزال وحـــشی عشـــقــت غــــزالی
128. به کـوی عشـــق و، جانش پای کـوبان
129. ادیــــب وعــــارف و آدم... ، سـنـایـی
130. بخیــــلان را که دل از اوســت بـریان
131. بـه اَقـــرانـش نیــارد چـــــرخِ گـردون
132. کـه بــر نفسِ ستمــگـر ، گشــته اِقـران
133. بخــــــارا، شـــــاد زی، از ابـن ســیـنا
134. ز حکــمت او بــود رُکـــنی زِ اَرکـان
135. هـمـه دانـا از آن فـــــرزانه ی عـشــق
136. "همــه دان" را گـــواه آورده بُـرهـــان
137. بـه حیــرت...، مانده ام از بوســعـیدت
138. نبُــرد و بُـــرد عـــرفان از بَــرَش نان
139. به عصـــرِ خود، به چشـمِ خویش دیدم
140. بــرای نان...، کـه عـرفان بــود دکـان
141. بــه دارِ عشـــق تــو مــردان و مَـردَت
142. بـه مُلـکِ « باشــتینَ ت » سـربـداران
143. کــه ایـن قــــومِ بـزرگِ دار بــر دوش
144. گـــرفتـه خـــاکـت از غـــــولِ بیــابـان
145. بـه پنــــــدارم اهــــــورایـی ســــرایـی
146. اهــــورایـــی، اهـــورایـت نگـــهــبـان
147. خـــراســــان ای مُـقــــامِ رادمـــــردان
148. به بدخـــواهــان نخــواهی داد جــولان
149. در آویـــزد هــر آن کـو با تــو پنجـــه
150. نــدارد حاصـــلی جـــز آه و حــرمــان
151. بپَــــروردی ابـــومسـلـم، بـه تـدبـیـــر
152. بتـــازد تــا ز بَــر تــازی ، بدان ســان
153. هــراسان رفتــه از کـشور چو گــردی
154. ز نادرشــــاه تو "اشـرف" به " افغــان

155.به غــیـرت مـنــــزل خــورشـــید پیـمـــود           

156.ســــرا آشــــــفـته بـــود و داد ســــامان

 157.چـو ظلم روس وعثــمان کـرد طغیــــــان           

158.بــر آورد او دمـــــار از روس و عثـمـــــــان

159.ولـی با این همـه بـر "هنـــــــد" بَـد کـرد           

160.چپــــــاول  را چـه باید کــــرد عنــــوان؟!!

161.بــه دهـلی  کُـشـت نادر...، تا تـوانـسـت          

162.ز خــون ، یک شــــهر شــد دریای عمـان

163.شـــه هـنــدو چـــو شــد تســلـیم نـادر          

164.به فــرمــــانی گــرفت آن ظلــــم، پـایـان 

165.چنان ســـــرعـت به فرمان بــود...، گویی          

166.کــه بادی بَروَزَد...، بَـــر بــرگِ قَضــبـــان!!

167.پـــس از آن ایــن مَثَـل در هـنـــد باشـــد:        

168.« مگـــــر از نادری داری تو فــــرمـــان؟!!» 

169.به عصــیان، تیــــغ بر چشـم کـسان بُـرد           

170.دَریـدَش ســینه آخــر...، تیـــــغِ عصـــیان 

171.ولــــی ای پـادشــــــاهِ فـتـح و تـــوفـیـق         

172.نباشد کــس تـــو را...، همــپا و همسـان

173.مبـادا جـــانت ازغــــــم هــا پـــریشــــان           

174.به دور از جـــان تـــو...، انــدوه و احــــزان 

175.چه باید کـرد...؟ ایـن قانـون چــــرخ است          

176.گهــی شادی در آن ، گـاهی که افغــــان 

177.بـه قــصــــــــدِ غـــــــــارتِ آرامِ دیـگـــــر           

178.چـــو نــادر رفـــت...، آمــد انـگلــستان !!

179.نــی ام خشــــنود از غــم هــای هنــــدو           

180.مبـــادا این ستــــــم...، هــرگــز به دوران

181.هــــرآن کس...، ظلــــم را نیکـــو شـمارد        

182.حــرامی خــورده او...، شـیـری ز پِـسـتان

183.خــــــــــدا را...،  آرزو دارم کــــه  رویـــــد           

184.گُــلِ وحــدت...، جهــان گـــردد گلــستان

185.به گـــوشـــــم می رســــد از بـاره ی نور          

186.صـــــــدای انـفــجــــاری...، در مــــزینـان

187.گرانقـــــــدری که قــدرِ خـود گران داشت         

188. گــــران سنـگی... که بر ما گشــته ارزان 

189.تـپـــــد آن آســــــمــانی قـــلــبِ تـاریـخ            

190.درونِ پــیـــکــــــــــــرِ فـــــــریــــادِ دوران 

193.گــــــــران لـــفــــــظِ دَریِّ نــاصـــــــرِ تـو          

194.قَبـــــای نـــــور بــاشـــــد... بـر قُبــــادان 

195.به پــای جملـــــــه ی  خـوکــــان نــریـزد            

196.گــــهــر هــای دَری را...، گــــر دهد جـان 

197.به نفس خیـره پیـروز اســت...، ناصـــــــر            

198.بنـــــازد تا ابـــد...، زو خــــاکِ  یَمـــگـــان

ادامه دارد