سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 28 آبان 1403
    17 جمادى الأولى 1446
      Monday 18 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۲۸ آبان

        داستان مرد ریاکار

        شعری از

        صادق عماری

        از دفتر پند و داستان نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۳ ۱۷:۰۴ شماره ثبت ۲۶۸۳۳
          بازدید : ۸۶۱   |    نظرات : ۳۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        دفتر پند و داستان
        مرد ریاکار
                           مرد اعرابی        ،   در آن شهر نیاز                    
        با شتر آمد        ،     به هنگام  نماز
                            وارد مسجد  که  شد،   مردی بدید                    
        سخت مشغول عبادت  ،      پرامید
                            با خشوعی بی نهایت، سجده داد                   
        هر کسی  او را  ببیند ،    مژده داد
                           کین مسلمان ،عابد واهل خداست                   
        زاهد و قایم به واجب،  بی ریاست
                             چون نمازآمد به پایان،  یک سئوال                   
          مرد اعرابی ،     نمود آن بی خیال
                             تو که هستی، جان من ، با این ادا                   
         با مروت ،    هم مؤید      ،    بی ریا
                             پاسخی  ،      پر بار و با معنا شنید                   
         مرد عابد داد ،           با قدری مزید
                            من خدا را میشناسم    ،      زاهدم                    
        روزه دارم  ،             در نمازم  عابد
                            تو که میدانی            نماز روزه دار                    
        اجرآن بیش است لا شک، بی گدار
                             چون شتر در شهر    ،باشد مسئله                   
        بردنش شوخی بود   ،      با هلهله
                            فرصتی دارد        ،   شتربان غریب                   
        تا به کار خود رسد،     او عن قریب
                            من شتر دارم       ،  بماند پیش یار                   
        تا ز شهر آیم ،     پس از انجام کار
                              چون امانت،  تو نگه دارش شوی                   
        تا که برگشتم ،   گرفتارش شوی
                           من زحاجت،کی شوم پس ماندگار                    
        میروم آنجا    ،   به کارم سازگار
                              شد ریاکارازسخن ، شنگول و شاد                   
        کین شتر  ، آورده شد  آسان ز باد
                           آن شتربان هم ، زکارش باز گشت                  
        یار خود پیدا نشد ، چون راز گشت
                            از همه پرسید  ،       با داد و فغان                 
        من شتر را داده ام ،  این بی زبان
                           گول انسان های اینسان، خورده ام                   
        کاش از اول ،  در او شک برده ام
                           چون نمازش،بی امانت بوده است                   
        آن ریا     ،    جزو دیانت بوده است
                          آنچه بینم ، پشت آن یک عالم است                  
        غایب از من،کی نگاهم سالم است
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1