موج غم

موج غم آهسته دارد رخنه در دل می کند

تا چها با صخره های سخت ساحل می کند

رفرف سیر خیالم بال پروازش شکست

تا نظر بر حقه های اهل باطل می کند

مضمحل در سکر عطر شعر پر دردم تمام

تا ببینم اختر بختم چه حاصل می کند

شد یقینم سر به سر درد است این ماتم سرا

بس که صد حال خوشم یک وعظ ، زائل می کند

بغض سنگین در گلو ، سی سال دل ، خون جگر

هر عسل در کام ما زهر هلاهل می کند

گردش پروانه حول شعله ی رقصان شمع

چرخش احساس را منزل به منزل می کند

حسرتا اندیشه ی بکرت امین کم مشتریست

رونق بازار ما را وه چه باطل می کند