حافظ

وقتی که با کلام خدا دل منوّر است

هر واژه از کلام تو چون دُرّ و گوهر است

باغ گُل است و بحرِ معانی کلام تو

شعر تو کی شبیه سخنهای دیگر است؟

از بَرکتِ دعای شب و وِردِ صبحگاه

لؤلؤ صفت کلام شما تازه وتر است

"شیراز معدنِ لبِ لعل است و کانِ حُسن"*

مازاغِ چشم خواجه به بالای دیگر است **

دارم امیدِ مرحمتی از جناب تان

چشمِ گدا همیشه به دست توانگر است

بگذار با کلام تو وصفت کند "حسین"

هرچند وصف یار ز اغیار خوشتر است

"حافظ چه طُرفه شاخ نباتی است کِلکِ تو

کش میوه خوشگوار تر از شهد و شکّر است

توضیح

این شعر بدیهه  ایست که دردیماه 90 بر مزار خواجه ی شیراز ایراد شد

* این مصراع از خواجه حافظ است

"مازاغ" اشاره دارد به آیه ی شریفه (مازاغ البصر وما قلی)

ا