ذره چون وصف کند مهر جهان افروزش

ذره چون وصف کند مهر جهان افروزش

چه سراید که رضا یابد از آن ابرویش

ملک را با ملکوت گو که تناسب چه بوَد

مگر او خود دهدم تاری از آن گیسویش

هشتمین نور درخشان امامت که هموست

دهمین اختر معصوم و جهان رو سویش

نتوان شرح دهم یک صفت از اوصافش

تا مگربگذردم رایحه ای از بویش

زانکه تاریکِ وجودم نبرد ره سوی او

نوری ام ده که نشانی دهدم بر کویش

تا که فرزند عزیزش قائم آل رسول

او که جانها به فدای نفس دلجویش

کند الهام و دهد نورو بتابد بر دل

قطره ای می دهدم از قدح نیکویش