شد بهار و سبزه و صحرا و دشت

شد بهار و سبزه و صحرا و دشت
شد مهیا بهر سیر و بهر گشت
خوش بود بار سفر بندیم ما
سوی دریای خزر،کیلان و رشت
عمر ما یک سال دیگر شد فزون
داعماً دنبال شیش و هفت و هشت
کوس رسوایی ما را میزنند
چون فتد از پشت بام عمر طشت
بس رود امسال و هم سال دگر
می نویسند از من و تو سرگذشت
مرتضی سر را تکان داد و بگفت
حال دوران گشت و حال ما نگشت
در خموشی رو کنون ای بی خبر
چونکه سالی دیگر از عمرت گذشت

مرتضی