رباعی قاصدک

خودکار نوشته یا که من بادا باد

 این دفتر خط خطی نمی ماند یاد

 بگذار که من با تودلم خوش باشد

 ای پنجره ای که بر تو چشمم افتاد

*

در خانه ی ما چه بیصدا می آید

 پله پله در کنار ما می آید

من شعر سپید در دلم می کارم

 شب از دهن قلم چرا می آید

*

 آن قاصدک حریر بر شانه ی باد

 آرام  درون  دست هایم افتاد

 عطر همه ی خاطره ها جاری شد

 در فصل بهار این چه معنی می داد