عشق هم از رفتنش بي تاب شد

چشم آن مظلومه تا در خواب شد

ظلم در هر كوي و برزن باب شد

اشك او حكم حيات رود بود

رود مذهب بعد از او مرداب شد

او به سوي آسمانها پر كشيد

تيرها سوي علي پرتاب شد

خشك شد باغ رسالت بعد از او

چشمه ي چشم علي پر آب شد

عكس حق در قاب زهرا رخ نمود

باز تصوير خدا بي قاب شد

آسمان خانه ي پاك علي

خالي از خورشيد و از مهتاب شد

عشقهاي آسماني بعد از او

تا ابد روي زمين ناياب شد

عطر پاكش حرمت سجّاده بود

رفت و بي او غرق خون محراب شد

خون چكيد از قلب فرزندان عشق

عشق هم از رفتنش بي تاب شد

شيعه ماند و غصه ي بي مادري

طفل بي مادر كجا شاداب شد؟