شعر و من

         شعر و من

دیشب دوباره شعر به ذهنم خطور کرد

رفت و درون خاطر و فکرم عبور کرد

آنجا که سالها دگر از یاد برده ام

یادش بخیر باد که شعرم ظهور کرد

آن سالها و حال جوانی و ترس و بیم

آن لحظه ها که قلب مرا پر ز شور کرد

آن روزها که در سر من عشقِ شعر بود

با بارشش دلم پرِ سودا و نور کرد

با آن همه رقیب و هزاران و صد فریب

این شعر بود روح من از غصه دور کرد

با شعر من به اوج رسیدم میان جمع

این عشق بود شعر مرا جفت و جور کرد

شبها و روزها همه با شعرها گذشت

شب زنده دارییم ، دلِ  یارا صبور کرد