حس گناه

تو رفتی آرام

با کلی حرف پُر از درد

من ماندم مبهوت با چمدانی پر از سوالهای بی جواب

چقدر خواب تو شیرین بود

خاطره ات اینجا نفس گیر است و ثانیه ها بیکار

سراسر وجودم پریشان است

برای دوست داشتنت باید از تو می گذشتم

میل رفتن نبود اما زور زمانه بر دل من سنگینی کرد

برای ماندنت دعا کنم ؟ یا برای رفتنت

چقدر عجیبم من

دوست دارم نباشی ،زیرا سهم با من بودنت درد دارد

و غمگینم میروی

اما حکایت ها دارد این دل من

زود قضاوت کردی مهربانم

قصه آنطور که تو گفتی نبود

اینبار سکوت من از گناه نیست

می ترسیدم بمانی و درد امانت ندهد

مرا بد بخوان و برو

شادی را جستجو کن مهربانم

شاید بد خواندن من راز خوشبختی تو شود