پرنیان

پرنیان ، ای بهترین آواز من

پرنیان ، شیرینترین رویای من

ای خدای عشق ، در بتخانه ام

لات و عزی را شکستم بهر تو مأوای من

نام من با نام تو معنا گرفت

همچو رویت از کجا پیدا کنم زیبای من

تا کجا خواهی روم از هجر تو ، ای نازنین

جای مجنون را بگیرم بهر تو لیلای من

تا فلک رفتم ، ز یادت غافل و تنها شوم

هر کجا رفتم بدیدم روی تو حوای من

سلام و درود بر شاعرین بزرگوار ،همان طور که گفته بودم

آشنایی کمی با اصول شعر دارم ، لذا ممکن است  وزنهای این شعر

درست نباشد لطفاُ راهنمایی بفرمائید