برگ کاهی

خط خطی ترین برگ یک دفتر کاهی ام

و عمریست درگیر دریای  بی  ماهی ام

به  اعماق  سرد  دلم  کـوچ  می کنـــم

هر شبی که بسوزم از داغ گمراهی ام

گاهی رنگ خورشید و گاهی به رنگ شب

من هم مثل چشمان تو گاهی به گاهی ام

راه میروم مثل اینکه تا به تا یی ام

راه میروم مثل اینکه اشتـبـاهـی ام

هر کسی که امد مرا دور زد و رفت

شاید من تقاطع یک بلوار واهی ام

..............دوستان این اولین غزل منه ...حتما که ایراد زیاد داره .. خیلی خوشحال میشم شعرم رو نقد کنید..