جوانه

نگاه زیبایت مراست ، در دست

دلم از حضورت، غیابت مست

مرا عشقیست به وفای یاران

مرا روحیست به نوای باران

دردم همه شعرست و شاعری

مرهم همه نطق است و ناطقی

دوستانی گردم به شفافی جام

نیست مرا حق سخن لام تا کام

زده بر دو نرگس هایم عشق ، جوانه

کرده رقص گل خنده برلبانم ، مستانه

باترس و لرز فراوان پا به دنیای کلاسیک گذاشتم

امیدوارم به بزرگی خودتون بر من ببخشایید جسارتم را...