لب به لب مست توام آیین من دلدادگی
سر به سر منگ ، نجاتم ده از این بیچارگی
در به در رسوایی و نوش شراب روی یار
ماه من بینی شوقم در چاه بد آوارگی؟!
فی البداهه دو بیت در خاطرم آمد و نوشتم...
پس از نوشتنش چنان ذوقی کردم!
چون کلاسیک از من و من از کلاسیک دوریم!
میدونم اشکالات زیادی داره...
لطفا نقد کنید