یلدا

می ریزد از لب های سرخت هندوانه

یلدا به پا کرده است گیسویت شبانه

یک جرعه حالا با خیالم شب نشین باش

تنهایی من از تو می گیرد بهانه

یک عمر دارد می خورد هر روز و هر شب

احساس من از چشم هایت آب و دانه

حلا بیا یک چای آرامش بنوشیم

در کنج خلوت دور از شر زمانه

ای هم اتاق لحظه های خلوت من

یلداست،امشب را بخوان با من ترانه

دل را به دریای نگاهت می زنم تا

از این کویر خشک برگردم به خانه