بیگانه

"هیچ چیز رایگان به دست نمی آید

مگر بخشش خدا!"

...و من دوست تر داشتم تا بگویم

جامه ی دردت را شادمانه پوشیدم

اندوهت را عشق ورزیدم

از وادی استخوان های پوسیده و سایه های لرزان،

گذشتم...

از پلیدی ها نهراسیدم

که تو را خواسته بودم!

با همان شرم و شادی کودکانه!

و دوری ات ، دلتنگی بزرگم بود،

پیرانه سر!...

 نه!

رایگانت نیافتم

که اینگونه از اعماق ،

فریاد می زنی!...

فریاد ، فریاد...!

هر دو هولناک است

که تنهایی

با تو یا بی تو

بیگانگی ست!...،

با دست های یخ زده

پاهای مردد

چشم های سرگشته

که ابرها را دنبال می کنند،

بی چشمداشت زایش جوانه ای!

پی نوشت:

تنها آنگاه که درد می کشی، انسانی!

ورنه از انسان بر شده

یا از بی شمار... مردگانی!