خدانگهدار

هراس عجیب دیروزاز فردایم 

و

 رفتن او!
نداشته هایم بدست آمده بودوآرزوهایم
باد عشقش:
زدوده بود  تنهاییم را 
صدای عاشقانه ی دوستت دارمش
یخبندانی بود بر زبانه های آتش احساسم
اما

.

.
چند صباحیت
فردایم پدید امده است و او:
نمیخواند سرود عشق را

و

بر تنم افکند رخت وداعی سیاه
من تنهایم:

و

دوباره :
می نوازم سه تار احساسم را
با نوایی حزین تر از آهنگ رفتنش:
نوایی سخت
همرنگ
خدانگهدار.

ح.س. پرواز