مرا بهانه ی تنهایی شما کرده

خدا مرا به فراق تو مبتلا كرده

ميان اين همه آشفتگي  رها كرده

تو را به سمت غزلهاي ناب برده - مرا

همين پرنده كه از آشيان جدا كرده

كسي رسيده كه در اين سكوت وحشت زا

مرا از آن طرف دشتها صدا كرده ...

تو را براي من آورده از بهشت اينجا

مرا بهانه ي تنهايي  شما كرده ...

مرا سپرد به دستت ، تو را به دست دلم

خدا چه  محشري از عاشقي به پا كرده !

خدا نكرده ؟ شنيدم خدا خودش مي گفت 

كه قسمت  من و اين عشق را خدا كرده